GHENT UNIVERSITY Karoline FONCK - International Centre for ...

werden behandeld. Een negatieve zwangerschapsafloop was geassocieerd met niet
behandelen van de partner tijdens de zwangerschap (2% versus 15%, OR 6.1, 95% CI 0.8-
45). Deze studie toont lagere waarden voor partner notificatie/behandeling bij de bevalling
dan tijdens de zwangerschap. Dit suggereert dat voorlichting die een focus heeft op de
gezondheid van het ongeboren kind, een positief effect heeft op partner notificatie.
Innovatieve en lokaal aangepaste strategieën voor partner notificatie zijn nodig in de strijd
tegen HIV/SOA.
Een placebo gecontroleerde trial van regelmatige antibiotica profylaxis met azithromycin ter
preventie van SOA en HIV in een cohorte van seks werkers werd gestart in 1998. We
beschreven de baseline karakteristieken van 318 vrouwen die gescreend werden voor
opname in de studie. De gemiddelde leeftijd was 32 jaar en de gemiddelde duur van
sekswerk 7 jaar. Het gemiddeld aantal klanten per dag was 4. Hoog risico gedrag was
frequent: 9% had anaal seksueel contact, 19% seks tijdens menstruatie, en 3% gebruikte IV
drugs. Hoewel 20% vermeldde condooms te gebruiken met alle klanten, zei 37% nooit
condooms te gebruiken. Ondanks dat hoog risico gedrag was de prevalentie van SOA en
HIV relatief gezien laag: HIV 27%, bacteriële vaginose 46%, trichomoniase 13%, gonorroe
8%, chlamydia 7% en syfilis 6%. CIN was niet frequent (3%) en neigde ernaar meer
aanwezig te zijn bij HIV geïnfecteerde vrouwen. Vaginaal douchen was zeer frequent in deze
populatie en was significant geassocieerd met bacteriële vaginose. In deze studie hebben
we een grote groep HIV negatieve vrouwen met een hoog risico gedrag geïdentificeerd. Het
lijkt mogelijk deze vrouwen te benaderen met preventie programma’s, inclusief een trial van
HIV preventie via SOA chemoprofylaxis.
Een algemeen besluit van deze verschillende studies is dat SOA in Nairobi al verspreid zijn
van de hoge risico groepen naar de algemene bevolking waarbij mannen een belangrijke rol
spelen als “bridging” groep tussen seks werkers en hun vaste partners. Interventies speciaal
gericht op mannen om hen een meer verantwoordelijke houding ten opzichte van seksueel
gedrag aan te leren, terwijl ook interventies in de hoge risico groepen behouden blijven, lijkt
noodzakelijk.
We kunnen ook besluiten dat een groot aantal individuen met een SOA niet op tijd noch
correct behandeld worden. Er zijn verschillende oorzaken hiervan: 1) medische verzorging
voor SOA wordt lang uitgesteld, vooral door vrouwen, en wordt gezocht bij niet getrainde
gezondheidswerkers; en 2) het algoritme gebruikt voor de diagnose van vaginaal verlies
geeft geen goede resultaten. Innovatieve strategieën om deze problemen aan te pakken zijn
dringend nodig.
Samenvatting 137