89-91 - Polskie Stowarzyszenie Biomateriałów

222 rzenia elastycznych mikronarzędzi na bazie włókien
nanokompozytowych zastosowano osnowę z żywicy
epoksydowej (E 57). Sprawdzono ich właściwości
fizykochemiczne, a także użytkowe w porównaniu z
dostępnym produktem handlowym. Celem nadania
kompozytom odpowiedniej gładkości i podwyższenia
ich biozgodności narzędzia pokryto warstwą biozgodnego
polimeru (PCL). Przeprowadzono ocenę
mikroskopową powierzchni kompozytów (mikroskop
stereoskopowy, mikroskop optyczny), zbadano ich
parametry fizyczne (długość, średnica, kąt zakrzywienia)
a także stabilność wytworzonych materiałów
(1m-sc/370C/H2O). W końcowej części eksperymentu
przeprowadzono badania poręczności retraktorów
zakładając je na gałki oczne świni (badania in vitro).
Słowa kluczowe: kompozyty, narzędzia okulistyczne,
refraktory tęczówki
[Inżynieria Biomateriałów, 89-91, (2009), 221-226]
wprowadzenie
Mikronarzędzie okulistyczne do których należą refraktory
tęczówek należą do grupy implantów czasowych,
wprowadzanych do gałki ocznej w celu ułatwienia bądź
umożliwienia zabiegu. Po wykonaniu operacji są usuwane
z oka. Operacje wykonywane przez źrenicę (czasowego
lub zupełnego usunięcie zaćmy i wprowadzenie implantu,
metoda witrektomii) wymagają jej maksymalnego rozszerzenia
podczas trwania zabiegu.
Optymalne rozszerzenie źrenicy osiągane może być na
drodze farmakologicznej jest ono jednak nietrwałe a czasem
niebezpieczne dla dalszej cześci zabiegu. Maksymalne
rozszerzenie źrenic ma miejsce podczas początkowej fazy
operacji, w późniejszej fazie zabiegu wskutek uwalniania
prostaglandyn z tęczówki może dochodzić do zwężenia źrenicy
[1]. W celu zapewnienia dobrych i stabilnych warunków
prowadzenia operacji stosuje się retraktory tęczówkowe.
Narzędzia te umożliwiają równomierne napięcie i rozciągniecie
źrenicy przez cały czas zabiegu (rys 1b). Wprowadzenie
refraktorów do chirurgii gałki ocznej pozwoliło na rezygnację
z przecięcia tęczówki, nawet przy bardzo wąskiej i zarośniętej
źrenicy, podczas zabiegów okulistycznych [2]. Typowy
retraktor kształtem przypomina hak, na którego dłuższym
ramieniu zamocowany jest ruchomy dysk. Zadaniem dysku
jest zablokowanie retraktora przy maksymalnym naprężeniu
źrenicy (RyS.1a).
Komercyjne refraktory tęczówki wykonane z tworzyw
sztucznych, głównie nylonu. Ich podstawową
wadą jest duża sztywność główki,
będąca przyczyna wielu powikłań pooperacyjnych
takich jak uszkodzenie zwieracza
tęczówki, czy powodująca dysfunkcję
tęczówki tzw. anonię (brak reakcji tęczówki
na zmianę natężenia światła). Drugą
grupę materiałów, z których wytwarza się
haki okulistyczne należą materiały metaliczne
takie jak złoto czy tytan. Łatwiejsze
w nadaniu odpowiedniego kształtu bywają
niebezpieczne ze względu na ostre zakończenia,
które mogą stać się przyczyną
przerwania tęczówki, przerwania torebki
soczewki lub uszkodzenia śródbłonka
rogówki [3-4]. W jednym jak i drugim
przypadku stosowania materiałów polimerowych
jak i metalicznych jako mikronarzędzi
jest wysoka cena. Jednorazowo w
trakcie zabiegu lekarz okulista posługuje
minimum 4 retraktorami.
resin (E 57). Their physicochemical properties and
usability were compared with commercially available
products. In order to provide proper smoothness of the
composites surface and to increase their biocompatibility
the micro-tools were covered with a layer of biocompatible
polymer (PCL). Surface of the micro-tools
was observed and evaluated using an optical microscope
and a stereoscope. Their physical parameters
such as length, diameter and inflection angle, and
stability in in vitro conditions (1 mth/37oC/H2O) were
determined. The last part of experiments consisted
of studies of practical application of the micro-tools in
rabbit’s eye balls (in vitro studies).
Key words: composite, ophthalmologic tool, iris
retractors,
[Engineering of Biomaterials, 89-91, (2009), 221-226]
introduction
Ophthalmologic micro-tools, to which group belong iris
retractors, are a part of a group of temporary implants
which are introduced into an eye ball in order to enable,
or facilitate an operation. They are removed from the eye
after the operation. Operation performed through a pupil
(temporal or permanent removal of cataract and introduction
of an implant, vitrectomy) require its maximal widening
during the treatment. The optimal widening of a pupil can
by accomplished by pharmacology means, but it is non
stable and sometimes even dangerous for the further course
of the operation. The maximal pupil widening take place
during an initial phase of the operation, and in subsequent
phases due to secretion of prostaglandines form an iris the
pupil may shrink [1]. In order to ensure proper, and stable
conditions of the operation iris retractors are applied. These
tools make possible even tension and stretching of the pupil
during the whole time of the treatment (Fig 1b). Introduction
of the retractors to the eye ball surgery enabled to resign
from iris cutting during ophthalmologic treatments even in
a case of very narrow and atretic pupil [2]. A typical retractor
resembles a hook on which long arm a moving disc is
attached. The aim of the disc is to fix the retractor at the
maximal tension of an iris (FIG.1a).
Commercially available iris retractors are made of plastics,
mainly nylon. Their main drawback is high stiffness of a
head, which is a cause of many after-surgery complications
such as damage of an iris constrictor or an iris dysfunction
(lack of reaction of an iris on light intensity changes). A
second group of materials
from which the
retractors are made are
metals such as gold or
titanium. They are more
easily shaped, but may
by dangerous because
of sharp tips, which can
by a cause of an iris rupture,
lens capsule rupture
or damage of cornea
endhotelium [3-4].
Other drawback of both
kinds of the commercial
retractors is their high
cost. During the opera-
rys.1. schemat retraktora tęczówki (a) oraz sposób
jego mocowania w trakcie zabiegu (b).
fig.1. iris retractor scheme (a), manner of use of
retractors during a surgical procedure.
tion a surgeon uses at
least four retractors.
Due to the popularity
of affections in which
treatments requiring