Jahrbuch - Ostfriesische Landschaft

— 321 —
Hugo Ciaessen offte Ale ff. Dese hadde van
jonges up groote kennisse mit mynen sali, vader, hy was redelycken
well geleert. End hadde syn fondamenten gelecht tho
Groningen onder den rector Regnerus als ick van hem seift
gehoort hebbe, end van daer hadde hy gestudeert tho Leven.
Hy was omme syne groote vuiricheit willen op den borch tho
Embden gevangen gelecht end van daer tho schepe in een
steygerschuite op een flinte gesettet end sint mit hem over
den Eemse gevaeren. Inmiddels hadde hy niet anders gedacht,
dan dat sy hem mit den vlinte henonder sincken end verdrencken
wolden, end alsoo het in den nacht was, worde hy
tho lande gesettet end wurde hem alsoo Embden end Oistvriesslandt
ernstlyck verbooden. Den dach aenbrekende vondt hy hem
int Olde Ampt. fn die disputatie tho Weender [Wismar?] [was]
hy Menno Symens medehulper, daer hy beter onderricht ontfingh
end [van] Menno affweeck end bekende mit den Gereformierden
schier alle stucken der christelycken religie, dan allene dat
stuck van den doop behielt hy vaste, doch niet soo seer noodich,
om secten end schöringen daeromme te maeken.
Dese dingen hebbe ick selffs gehoort, dat hy se tegens
myn vader in myns vaders huis selfs gesproken heeft. Hy
woonde langhe in die Norder Masch end was een huissman,
affgescheyden van den Mennonisten end van Menno gebannen;
hy beklaegde hem /: alse oock Obbo Philips :/, dat hy ongeroepen
end ongesonden geloopen end geprediget hadde, t' welck hem
berouwede, ende • wolde niemandt raeden sich onder haer gemeinte
te begeven noch sich aen haer te verbinden.
Westerbur. Dr. H. Reimers.
*) der bekannte Groninger Rektor Regner Praedinius.
Jahrbuch der Gesellsch. f. b. K. u. vaterl. Altertümer zu Emden, Bd. XVII.
21