MATERIAŁY POKONFERENCYJNE Zabytki Sakralne - Starostwo ...
MATERIAŁY POKONFERENCYJNE Zabytki Sakralne - Starostwo ... MATERIAŁY POKONFERENCYJNE Zabytki Sakralne - Starostwo ...
Mgr. Michaela Neubauerová Muzeum Krajoznawcze Regionu Jesenickiego KLASZTORY ŻEŃSKIE NA JESENIKU Zakony męskie i żeńskie były ważnymi ośrodkami duchowymi i kulturalnymi całego obszaru Jeseników. Przynosiły do tych stron wykształcenie oraz spirytualizm i w znaczący sposób przyczyniały się do rozwoju duchowego ludzi w całym regionie. Ponadto zakony żeńskie zajmujące się prowadzeniem sierocińców i opieką nad chorymi były najbardziej znaczącymi instytucjami w dziedzinie miłosierdzia. JESENÍK Klasztor Zakonu Św. Urszuli w Jeseníku założył biskup wrocławski Heinrich Förster w 1881 roku w zamian za skasowany konwent we Wrocławiu. Głównym ośrodkiem nowo powstałego klasztoru była prywatna szkoła dla dziewcząt, która funkcjonowała aż do 1939 roku. Do lat 30 XX wieku przy klasztorze powstało łącznie sześć placówek pedagogiczno-opiekuńczych – ośmioletnia szkoła powszechna, zakład opiekuńczy dla małych dzieci, szkoła mieszczańska, szkoła gospodarstwa domowego, dwuletnia szkoła handlowa dla dziewcząt oraz szkoła rzemieślnicza dla żeńskich profesji. Wychowanki wywodziły się głównie ze średnich i wyższych warstw a pensja należała do prestiżowych placówek w kraju. Główny nacisk kładziono na naukę języków i ogólne wykształcenie humanistyczne, następnie później na prace domowe. Tutaj także funkcjonowały równolegle klasy dla biednych dziewcząt (tzw. St. Angela Schule). Po zakończeniu II wojny światowej wszystkie szkoły zostały zamknięte, zaś siostry wyjechały w końcu z własnej woli albo zostały wysiedlone w marcu 1948 roku wpierw do Insbrucku a później do Feldkirch w Austrii na granicy ze Szwajcarią. Ostatecznie w 1951 roku wszystkie budynki klasztorne przejęła Miejscowa Rada Narodowa w Jeseníku, która potem sprzedała wyposażenie klasztoru placówkom szkolnym na Jesenicku. W 1957 roku została w klasztorze rozpoczęta nauka w ośmioletniej szkole narodowej i do dziś mieści się tu I stopień szkoły podstawowej. W minionych latach przeprowadzono remont budynków oraz gruntowną rekonstrukcję kaplicy, dawnej szkoły rzemieślniczej oraz sali gimnastycznej. Zespołem całego konwentu urszulanek była pierwotnie kamienica mieszczańska nr hip. 154 na obecnym Rynku Masaryka, która została zakupiona w 1881 roku (fundatorem był biskup Heinrich Förster, architektem Jan Gröger). Dom ten, który posiadał wejście od strony rynku, został przebudowany na potrzeby konwentu oraz kształcenia. 81
- Seite 30 und 31: ANATOL BUKAŁA vaným nyským malí
- Seite 32 und 33: Region nysko-jesenického pohranič
- Seite 34 und 35: ANATOL BUKAŁA ZLATÉ HORY. Ablassp
- Seite 36 und 37: ANATOL BUKAŁA NYSA. Basilika des H
- Seite 38 und 39: ANATOL BUKAŁA NYSA. Kirche der Hl.
- Seite 40 und 41: ANATOL BUKAŁA aus Nysa. Die Kirche
- Seite 42 und 43: Auch im Hinblick auf deren Lage, si
- Seite 44 und 45: IZABELA KICAK ciszkanie, jezuici, k
- Seite 46 und 47: IZABELA KICAK modyfi kacjom związa
- Seite 48 und 49: 48 Izabela Kicak Odbor propagace, s
- Seite 50 und 51: IZABELA KICAK Kostel sv. Jakuba a s
- Seite 52 und 53: Možná by stálo za to nechat se o
- Seite 54 und 55: IZABELA KICAK le Orden. Musolff erw
- Seite 56 und 57: IZABELA KICAK Als Sitz der Bischöf
- Seite 59 und 60: Mgr. Květoslav Growka Państwowe P
- Seite 61 und 62: Křížový vrch - kaplica św. Ann
- Seite 63 und 64: MIEJSCE ODPUSTOWE KŘÍŽOVÝ VRCH
- Seite 65: Kaplica Św. Anny, widokówka dla z
- Seite 68 und 69: MGR. KVĚTOSLAV GROWKA jednotného
- Seite 70 und 71: MGR. KVĚTOSLAV GROWKA Stavební pr
- Seite 72 und 73: Celkový pohled na Jeseník s Kří
- Seite 74 und 75: MGR. KVĚTOSLAV GROWKA Das Klima in
- Seite 76 und 77: MGR. KVĚTOSLAV GROWKA Druck vom Ge
- Seite 78 und 79: MGR. KVĚTOSLAV GROWKA Gesamtansich
- Seite 82 und 83: MGR. MICHAELA NEUBAUEROVÁ Klasztor
- Seite 84 und 85: MGR. MICHAELA NEUBAUEROVÁ Fotograf
- Seite 86 und 87: MGR. MICHAELA NEUBAUEROVÁ Klasztor
- Seite 88 und 89: udowana na salę gimnastyczną. Oko
- Seite 90 und 91: MGR. MICHAELA NEUBAUEROVÁ Klášte
- Seite 92 und 93: MGR. MICHAELA NEUBAUEROVÁ Fotograf
- Seite 94 und 95: MGR. MICHAELA NEUBAUEROVÁ Piaristi
- Seite 96 und 97: 96 Mag. Michaela Neubauer Landeskun
- Seite 98 und 99: MAG. MICHAELA NEUBAUER Blick auf da
- Seite 100 und 101: MAG. MICHAELA NEUBAUER Foto vom geg
- Seite 102 und 103: MAG. MICHAELA NEUBAUER Foto vom geg
- Seite 104 und 105: 104
- Seite 106 und 107: IWONA SOLISZ Sposób i zakres udzie
- Seite 108 und 109: IWONA SOLISZ kościół lub inny zw
- Seite 110 und 111: 110 Iwona Solisz Opolský vojevodsk
- Seite 112 und 113: IWONA SOLISZ Činnost 5.3: Rozvoj k
- Seite 114 und 115: 114 Iwona Solisz Denkmalpfl egerin
- Seite 116 und 117: IWONA SOLISZ geschriebener Wettbewe
- Seite 118 und 119: Abschließend ist auf die an die An
- Seite 120 und 121: DR PAWEŁ KARASZKIEWICZ 120 tystycz
- Seite 122 und 123: DR PAWEŁ KARASZKIEWICZ 122 powoduj
- Seite 124 und 125: a witrażem. Dzięki temu na witra
- Seite 126 und 127: DR PAWEŁ KARASZKIEWICZ 126 jekt a
- Seite 128 und 129: DR PAWEŁ KARASZKIEWICZ Není to sn
Mgr. Michaela Neubauerová<br />
Muzeum Krajoznawcze Regionu Jesenickiego<br />
KLASZTORY ŻEŃSKIE NA JESENIKU<br />
Zakony męskie i żeńskie były ważnymi ośrodkami duchowymi i kulturalnymi<br />
całego obszaru Jeseników. Przynosiły do tych stron wykształcenie oraz spirytualizm<br />
i w znaczący sposób przyczyniały się do rozwoju duchowego ludzi w całym regionie.<br />
Ponadto zakony żeńskie zajmujące się prowadzeniem sierocińców i opieką nad chorymi<br />
były najbardziej znaczącymi instytucjami w dziedzinie miłosierdzia.<br />
JESENÍK<br />
Klasztor Zakonu Św. Urszuli w Jeseníku założył biskup wrocławski Heinrich<br />
Förster w 1881 roku w zamian za skasowany konwent we Wrocławiu. Głównym<br />
ośrodkiem nowo powstałego klasztoru była prywatna szkoła dla dziewcząt, która<br />
funkcjonowała aż do 1939 roku. Do lat 30 XX wieku przy klasztorze powstało łącznie<br />
sześć placówek pedagogiczno-opiekuńczych – ośmioletnia szkoła powszechna,<br />
zakład opiekuńczy dla małych dzieci, szkoła mieszczańska, szkoła gospodarstwa<br />
domowego, dwuletnia szkoła handlowa dla dziewcząt oraz szkoła rzemieślnicza<br />
dla żeńskich profesji. Wychowanki wywodziły się głównie ze średnich i wyższych<br />
warstw a pensja należała do prestiżowych placówek w kraju. Główny nacisk kładziono<br />
na naukę języków i ogólne wykształcenie humanistyczne, następnie później<br />
na prace domowe. Tutaj także funkcjonowały równolegle klasy dla biednych dziewcząt<br />
(tzw. St. Angela Schule). Po zakończeniu II wojny światowej wszystkie szkoły<br />
zostały zamknięte, zaś siostry wyjechały w końcu z własnej woli albo zostały wysiedlone<br />
w marcu 1948 roku wpierw do Insbrucku a później do Feldkirch w Austrii<br />
na granicy ze Szwajcarią.<br />
Ostatecznie w 1951 roku wszystkie budynki klasztorne przejęła Miejscowa<br />
Rada Narodowa w Jeseníku, która potem sprzedała wyposażenie klasztoru placówkom<br />
szkolnym na Jesenicku. W 1957 roku została w klasztorze rozpoczęta nauka<br />
w ośmioletniej szkole narodowej i do dziś mieści się tu I stopień szkoły podstawowej.<br />
W minionych latach przeprowadzono remont budynków oraz gruntowną<br />
rekonstrukcję kaplicy, dawnej szkoły rzemieślniczej oraz sali gimnastycznej.<br />
Zespołem całego konwentu urszulanek była pierwotnie kamienica mieszczańska<br />
nr hip. 154 na obecnym Rynku Masaryka, która została zakupiona w 1881 roku<br />
(fundatorem był biskup Heinrich Förster, architektem Jan Gröger). Dom ten, który<br />
posiadał wejście od strony rynku, został przebudowany na potrzeby konwentu oraz<br />
kształcenia.<br />
81
Change language