MATERIAŁY POKONFERENCYJNE Zabytki Sakralne - Starostwo ...
MATERIAŁY POKONFERENCYJNE Zabytki Sakralne - Starostwo ...
MATERIAŁY POKONFERENCYJNE Zabytki Sakralne - Starostwo ...
Erfolgreiche ePaper selbst erstellen
Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.
DR PAWEŁ KARASZKIEWICZ<br />
122<br />
powodują, że świadoma konserwacja witraży<br />
wymaga od konserwatora współpracy<br />
ze specjalistami z wielu dziedzin:<br />
architektem, historykiem sztuki, chemikiem<br />
czy konstruktorem.<br />
4. PODSTAWOWE<br />
ZASADY POSTĘPOWANIA<br />
KONSERWATORSKIEGO<br />
Ze względu na wielorakie funkcje<br />
pełnione przez witraż okienny, różne<br />
są też drogi jego konserwacji. Podstawowa<br />
zasada jednak, dotycząca zresztą<br />
innych dziedzin konserwacji to zasada<br />
minimalnej interwencji w oryginalną<br />
strukturę obiektu. Zwykle, przede<br />
wszystkim przy witrażach dawno nie odnawianych, wymontowuje się pola z okien.<br />
Nie jest to działanie łatwe, a ponadto niebezpieczne dla szkieł przy krawędziach pól<br />
witrażowych i dlatego tę pracę powinni wykonywać wykwalifi kowani witrażownicy.<br />
Pełną konserwację pół wykonuje się w pracowni. Tam wykonuje się pełną dokumentację<br />
fotografi czną, rysunkową i opisową witraży a także podejmuje decyzje<br />
co do dalszego postępowania. Wiele decyzji, kiedyś rutynowych, teraz podejmuje się<br />
z wielką ostrożnością. Na przykład wymianę siatki ołowiowej powinno się wykonywać<br />
tylko wtedy, gdy już rzeczywiście nie jest wstanie spełniać swej funkcji, ale nawet<br />
i wtedy nie rozbiera się całego witraża, a tylko te części które wymagają wymiany.<br />
Podobnie traktuje się oczyszczanie szkieł – dawno już odstąpiono od ich powtórnego<br />
wypalania (większość zanieczyszczeń spalała się lub ulatniała, część jednak<br />
reagowała ze szkłem tworząc trwałe, widoczne, zwykle tęczowe powłoki, zmieniające<br />
wygląd szkieł). Zanieczyszczenia usuwa się rozpuszczalnikami, detergentami<br />
wspomaganymi działaniem mechanicznym, unikając jednak twardych materiałów<br />
– np. pędzli z włókna szklanego czy z drutu metalowego. Nie powinno się również<br />
stosować aktywnych odczynników chemicznych (kwasy, zasady) ani długotrwałego<br />
moczenia pól witrażowych w wodzie. Uszkodzoną warstwę malarską utrwala się<br />
technikami stosowanym w konserwacji malarstwa a brakujące fragmenty, tylko wtedy<br />
gdy jest to niezbędne ze względów estetycznych, uzupełnia się „na zimno”, bez<br />
ponownego wypalania.