25.01.2021 Aufrufe

Reflection of another mind

Deze publicatie werd gerealiseerd naar aanleiding van de tentoonstelling Reflections of another mind, Peter Weidenbaum in cultuurcentrum de Bogaard, Sint Truiden. Van 11 december 2015 tot 1 maart 2016. Gedrukt in oplage van 500 exemplaren. Teksten; Frans Boenders, Tom de Mette, Geert Verswijvel, Willem Elias, Sven Vanderstichelen, Peter Weidenbaum, Flor Bex. Translation Peter Lissack Lay-out Peter Weidenbaum, Skin, Joyce de Cock Fotografie Peter Weidenbaum Uitgever cultuurcentrum de Bogaard, Sint Truiden. ©2015 Peter Weidenbaum, de auteurs. Alle rechten voorbehouden.

Deze publicatie werd gerealiseerd naar aanleiding van de tentoonstelling Reflections of another mind, Peter Weidenbaum in cultuurcentrum de Bogaard, Sint Truiden. Van 11 december 2015 tot 1 maart 2016. Gedrukt in oplage van 500 exemplaren. Teksten; Frans Boenders, Tom de Mette, Geert Verswijvel, Willem Elias, Sven Vanderstichelen, Peter Weidenbaum, Flor Bex. Translation Peter Lissack

Lay-out Peter Weidenbaum, Skin, Joyce de Cock
Fotografie Peter Weidenbaum
Uitgever cultuurcentrum de Bogaard, Sint Truiden.
©2015 Peter Weidenbaum, de auteurs. Alle rechten voorbehouden.

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

Het schilderij Pourim vertrekt van een foto die ik aantrof

in een fotoalbum dat mijn vader me gaf een tweetal

jaar voor zijn dood. Ik had het album tot hiertoe niet

zo goed begrepen. Oude foto’s gemengd in een

wat vreemde structuur. Alsof verschillende mensen

door de jaren heen er foto’s hadden uit gehaald en

andere in de plaats hadden gestoken. Misschien

als een symbool voor de versnipperde jeugd van

mijn vader. Door af en toe de albums ter hand te

nemen en eens door te kijken kwam er toch een

structuur naar boven. Het waren blijkbaar albums

van twee personen, mijn vader en zijn broer. Zijn

broer, mijn nonkel dus, had de vreemde gewoonte

om de foto’s langs de achterzijde vol te schrijven.

Spijtig bijna onleesbaar. Toch kon ik een aantal

namen ontwarren.

Profonsart, Quels types!, au revoir monsieur Zini…

Stilletjes drong het tot mij door mijn vader zei al wel

eens dat hij tijdens de oorlog ondergedoken leefde.

Verder niets, de weinige woorden die we tot elkaar

zeiden werden beter niet besteed aan het verleden.

Achteraf misschien spijtig maar toen normaal.

Het drong tot mij door dat beide albums die van

vader als van mijn nonkel een heel deel foto’s

bevatten van joodse kinderen die ondergedoken

leefden in Brusselse homes. Ik begon de namen

uit het fotoalbum op te zoeken op het internet. De

meeste waren fonetisch geschreven maar ik vond

toch drie personen terug.

De trein Tienen - Brussel is een snelle verbinding. Le

Pain Quotidien op de Zavel leek mij wel een goede

locatie om af te spreken. Neutraal terrein, stel u

voor een wild vreemde belt u op om te zeggen dat

hij foto’s heeft waar uw naam op staat. Een foto uit

1949 Quels types! Staat erbij. Goede dag mijnheer

is het mogelijk dat u…

Adolphe Nysenholc, toen ik zijn naam had ingetypt

bij google was het eerste item wikipedia Frankrijk.

Ik las de harde realiteit. Maar het kon mij niet weerhouden

om met hem af te spreken.

Gisteren zagen we elkaar voor de tweede maal,

nu in mijn atelier. Bij het schilderij Pourim een feest

van kinderen in 1949 te Profonsart. Met buiten een

wereld die zijn wonden likt.

Peter Weidenbaum

Oorbeek, 15 november 2015

Adolphe Nysenholc

Schets voor het werk Pourim

Peter_Weidenbaum_A5_3.indd 6 25/11/15 07:54

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!