Erfolgreiche ePaper selbst erstellen
Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.
gah da birdən-birə pisləşir. Qarnımda qəflətən<br />
dəhşətli ağrılar hiss etdim. Ürəyim istəsə də, daha<br />
heç nə yeyə bilmirəm. İki gün, üç gün, dörd gün dözürəm.<br />
Bundan əlavə heç, su da içə bilmirəm.<br />
Yenidən xəstəxanaya getdim. Təcili yardıma yox, qaraciyər<br />
üzrə ixtisaslaşmış həkimə müraciət etməliyəm.<br />
Budur yenidən həkimin otağındakı müayinə<br />
çarpayısında uzanmışam. İndi oktyabrın sonu,<br />
günlərdən bazar günüdür. Mən yenə də xəstəxanadayam.<br />
Yenə də avqust ayında üç həftə yatdığım<br />
otağın düz yanındakı otaqda, bir yatağım və məni<br />
gözləyən çoxlu iynələrim var. İndi pəncərəmin qarşısında<br />
fəsilləri göstərən teatrda payız tamaşaya qoyulub,<br />
hər səhər ağaclardakı yarpaqların sayı daha<br />
da azalır. Yəqin ki, üç həftə sonra mən buranı tərk<br />
edəndə budaqlar tamamilə çılpaq qalacaq. Mən<br />
yayda uzandığım yerdə pəncərədən seyr etdiyim<br />
dəmir taxçaları xatırladan o qəribə bina indi kiçik,<br />
sarı kuba çevrilib, onun ətrafı hər tərəfdən kanallar<br />
və elektrik stansiyası üçün kömür daşıyan qatarların<br />
hərəkət etdiyi dəmir yolları ilə əhatə olunub.<br />
Daha sonra bir dəfə həmin binaya gedib, mütləq<br />
oradakı işçilərdən binanın nə üçün tikildiyini soruşdum.<br />
Demə ora ekspedisiyaçıların anbarı imiş.<br />
Doğrusu, aldığım cavab məni bir qədər təəccübləndirdi,<br />
iş orasındadır ki, xəstə yatağında çox vaxt<br />
pəncərədən baxıb qurduğum fantaziyalarıma görə<br />
həmin bina ən azından möcüzəli sınaqların keçirildiyi<br />
laboratoriya olmalıydı.<br />
Yaxşı mənimsədiyim xəstəxana jarqonu ilə<br />
desək, mən yenə də stansiyada dayanmışam. Hər<br />
yerim ağrıyır, halım pisləşib, daha heç nəyə marağım<br />
qalmayıb. Yəqin, sonralar K. deyəcək ki, mən<br />
xəstəliyə dözə bilmədim. Mən indi sistem altında<br />
yatıram və on dörd gündür ürəyim nə yemək, nə<br />
içmək istəyir. Bu məni tamam əldən salıb.<br />
Bədənimdə adi halda zərərsiz, şiddətlənmiş halda<br />
isə immun sistemi üçün çox təhlükəli ola biləcək<br />
“Sitomeqal” virusu var. Səhər və axşam, bədənimə<br />
dərman vurulur, güclü qələvi reaksiyası yaratdığı<br />
üçün dərmanı venalarımın vasitəsilə bədənimə yerirlər.<br />
Hər dəfə dərman üçün bədənimdə yeni bir<br />
dəlik açılmalıdır, bir həftədən sonra mən lap narkoman<br />
kimi görünəcəm. Zamanla bu möcüzəli<br />
dərman vasitəsi viruslara qarşı aqressiv təsirini göstərir,<br />
hər şey yavaş-yavaş yaxşılaşır. Mən yenidən<br />
xoşbəxtəm, bu dəfə xoşbəxtlik uzun müddətli olacaqmış<br />
kimi görünür. Mənimlə qonşu çarpayıda<br />
Es geht mir besser und wieder schlechter. Ich<br />
bekomme fürchterliche Bauchschmerzen. Ich will<br />
und kann nichts mehr essen. Zwei Tage, drei Tage,<br />
vier Tage. Dann kann ich auch nichts mehr trinken.<br />
Ich komme wieder ins Krankenhaus. Ich muß<br />
nicht in die Notaufnahme, ich darf gleich zu den<br />
Spezialisten auf die LTX-Station. Da bin ich nun<br />
wieder, auf einer Liege in einem Arztzimmer. Es<br />
ist Sonntag, Ende Oktober. Ich bin wieder im<br />
Krankenhaus. Ich bekomme Infusionen und ein<br />
Bett in einem Zimmer gleich neben dem, in dem<br />
ich die drei Wochen im August verbracht habe.<br />
Das Jahreszeitentheater vor dem Fenster gibt jetzt<br />
den Herbst, jeden Morgen hängen weniger Blätter<br />
an den Bäumen. Als ich drei Wochen später entlassen<br />
werde, sind die Äste kahl. Das seltsame<br />
Gebäude, dessen Entstehung ich im Sommer am<br />
Fenster liegend beobachtet habe, ist nun kein<br />
Stahlgerüst mehr, als großer gelber Kubus leuchtet<br />
es über die Ringbahngleise und den Kanal, auf<br />
dem die Kohlenschiffe zum Kraftwerk steuern.<br />
Später fahre ich einmal, ich will unbedingt wissen,<br />
was da gebaut worden ist, dort vorbei und frage<br />
einen der Arbeiter, die da immer noch beschäftigt<br />
sind, um was für ein Gebäude es sich eigentlich<br />
handelt. Ein Lagerhaus für eine Spedition, erhalte<br />
ich als Auskunft und bin ein wenig enttäuscht, ich<br />
hatte etwas Aufregenderes erwartet. In meiner<br />
Phantasie, die im Krankenbett am Fenster viel<br />
Zeit hatte, hatte ich dort mindestens ein Labor<br />
für Wunder erwartet.<br />
Ich liege wieder auf Station, wie es im<br />
Krankenhausjargon, in den ich mich mittlerweile<br />
gut eingehört habe, heißt. Alles tut weh, und ich<br />
bin schlecht gelaunt, ich habe keine Lust mehr. K.<br />
wird später sagen, ich sei unaushaltbar gewesen.<br />
Ich hänge am Tropf und kann und will nichts essen<br />
und will nichts trinken, vierzehn Tage lang. Es<br />
hat mich erwischt. Ich habe eine Cytomegalie,<br />
eine durch einen normalerweise harmlosen, bei<br />
geschwächtem Immun- system jedoch gefährlichen<br />
Virus hervorgerufene Infek- tion. Morgens<br />
und abends bekomme ich ein Medikament in die<br />
Venen, das, weil stark alkalisch, die Gefäße angreift.<br />
Immer wieder muß ich neu gestochen werden,<br />
nach einer Woche sehe ich aus wie ein Junkie.<br />
Irgendwann wirkt das aggressive Wundermittel,<br />
ÀËÀÒÎÐÀÍ ¹18 / OKTYABR 2012<br />
91<br />
×ÀÜÄÀØ ÀËÌÀÍ ßÄßÁÈÉÉÀÒÛ
Change language