Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
×ÀÜÄÀØ ÀËÌÀÍ ßÄßÁÈÉÉÀÒÛ<br />
kəsib çatışmayan dənəciyi əlavə edərsə, sultanın<br />
göndərdiyi paxlavanı satıb ailəsinə lazım olan şeyləri<br />
alan qoca çayçıdan heç fərqi olmaz. Yeganə<br />
fərq o idi ki, çayçı paxlavanı kimin göndərdiyini<br />
bilmirdi. Və əgər günlərin bir günü şeyx ondan<br />
“təsbeh necə oldu?” - deyə soruşardısa, Volfqanq<br />
Yansen cavab verməli idi. Onda o necə deyəcəkdi<br />
ki, sənin təsbehinin bir qüsuru vardı və mən onu<br />
istifadə etməzdən qabaq düzəltməli idim.<br />
Bu təkcə etimadsızlıq və hörmətsizlik əlaməti<br />
deyil, həm də açıq-aşkar çox səfeh bir davranış<br />
olardı, çünki şeyxin bu təsbeh məsələsini məhz ona<br />
bir işarə kimi nəzərdə tutduğuna güman çox idi.<br />
Elə bu məqamda Volfqanq Yansenin heç<br />
şübhəsi qalmadı ki, şeyx onun ürəyinin və keçmişinin<br />
çox dərin qatlarına nüfuz etmişdir. Onun<br />
özü isə bunları ya unutmuşdu, ya da heç aça<br />
bilməmişdi. Dərin ehtiram və qorxu arasında<br />
var-gəl edərkən heç şübhəsi qalmadı ki, eynilə<br />
doğulduğu kənddə qoca qarıların ona öyrətdiyi<br />
kimi, gülünc və zərərli batil inanclara yenidən<br />
qayıtmaqdadır. Onların hər bir hal üçün öz qoruyucu<br />
ilahları vardı: boğazlarına gedən balıq<br />
qılçıqlarından boğulmaqdan müqəddəs Blazius<br />
qoruyurdu, itirilmiş diş protezlərini və pul kisələrini<br />
müqəddəs Antoniusa dua edərək tapırdılar.<br />
Onlar belə fövqəltəbii güclərin möcüzəsinə<br />
inanırdılar. Əgər bunların heç biri kara gəlmirdisə,<br />
Lurd ilahəsini (Cənub-qərbi Fransada,<br />
İtaliya ilə sərhəddə yerləşir. İlk dəfə 1858-ci ildə<br />
müqəddəs Məryəmin burada görülməsi haqqında<br />
söz-söhbət yayılandan sonra ziyarətgaha<br />
çevrilmişdir) və ya Fatimanı ziyarətə gedərdilər<br />
və ordakı müqəddəs bulaqlardan su içirdilər.<br />
Şübhəsiz ki, Volfqanq Yansen də, bu məqamda<br />
bütlərə tapınan birinə çevrilirdi. Əgər belə idisə,<br />
onda şeyx özünün az qala “ilahi” qüdrətinə<br />
Volfqanq Yansenin şişirdilmiş inamını qüsurlu<br />
təsbeh ilə yenidən doğru yola qaytarmışdı. Həm<br />
də ən müdrik bir üsulla. Bu halda yeganə doğru<br />
cavab heç nədən çəkinmədən təsbehi kəsib tamamlamaq,<br />
onu kainatın hissələri və onların<br />
arasındakı nizamlı münasibətlərə uyğun bir<br />
şəkildə istifadə etmək və verdiyi dərs üçün şeyxə<br />
təşəkkür etmək idi. Yaddaşını daha da eşələdikcə<br />
köhnə təsbehi yadına düşdü, bütün bunlar<br />
isə bir növ çoxqatlı bir təlimata və şeyxin hü-<br />
76 ÀËÀÒÎÐÀÍ ¹18 / OKTYABR 2012<br />
Wolfgang Janssen stand vor seinem Schreibtisch,<br />
sah die Schere an und schüttelte der Kopf: Wenn er<br />
den Tesbih jetzt aufschnitt, vervollständigte und<br />
wieder zusammenbaute, handelte er nicht anders<br />
als der alte Kellner, der die Baklawa verkauft hatte,<br />
um mit dem Geld etwas Nützliches für den<br />
Haushalt anzuschaffen. Im Unterschied zu dem<br />
Kellner jedoch, der nicht gewußt hatte, vom wem<br />
die Baklawa gekommen war, konnte Wolfgang<br />
Janssen sich nicht auf seine Ahnungslosigkeit berufen,<br />
wenn der Sheikh eines Tages fragte, wie es<br />
ihm mit dem Tesbih ergangen sei. Er müßte dann sagen:<br />
„Dein Tesbih, Sheikh, hatte leider einen Fehler,<br />
ich habe ihn erst reparieren müssen, ehe ich ihn benutzen<br />
konnte.“<br />
Das wäre nicht nur ein Zeichen von Mißtrauen<br />
und Respektlosigkeit, sondern wahrscheinlich eine<br />
grenzenlose Dummheit, denn viel sprach dafür,<br />
daß der Sheikh genau dieses TesbihFragment für<br />
ihn vorgesehen hatte.<br />
In diesem Moment bestand für Wolfgang<br />
Janssen kein Zweifel, daß der Sheikh in<br />
Tiefenschichten seines Herzens und seiner<br />
Vergangenheit vordrang, die ihm selbst verborgen<br />
oder entfallen waren. Doch während er zwischen<br />
Ehrfurcht und Schrecken schwankte, schlich sich<br />
der Verdacht ein, daß er auf dem besten Weg war, in<br />
einen ähnlich lächerlichen und gefährlichen<br />
Aberglauben zurückzufallen, wie ihn die alten<br />
Frauen seines Dorfes gepflegt hatten, die für jedwede<br />
Angelegenheit einen eigenen Schutzpatron beschworen:<br />
Vor dem Ersticken an verschluckten<br />
Fischgräten bewahrte der Heilige Blasius, verlorene<br />
Zahnprothesen und Portemonnaies fanden sie mittels<br />
Fürsprache des Heiligen Antonius wieder. Sie<br />
hielten die absonderlichsten Reliquien für wundertätig,<br />
und wenn gar nichts mehr half, pilgerten sie<br />
zur Muttergottes von Lourdes oder Fatima und tranken<br />
dort Wasser aus heiligen Quellen. Offensichtlich<br />
ging er gerade in die alte Falle des Götzendienstes.<br />
Wenn dem so war, dann hätte der Sheikh Wolfgang<br />
Janssens übersteigertes Vertrauen in seine beinahe<br />
schon gottähnliche Wirkmächtigkeit mit dem fehlerhaften<br />
Tesbih auf die denkbar feinsinnigste Weise<br />
hintertrieben. Die einzige angemessene Reaktion<br />
darauf wäre, die Gebetskette entschlossen und<br />
furchtlos zu vervollständigen, sie auf die mit den<br />
Proportionen und Ordnungsverhältnissen des<br />
Universums übereinstimmende Weise zu gebrauchen,<br />
und dem Sheikh für seine Lektion zu danken.
Change language