Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
Gecə ibadətindən sonra hamı ayağa qalxdı<br />
və şeyxə minnətdarlıq eləmək üçün bir sıraya<br />
düzüldülər. Çünki şeyx ibadətə rəhbərlik edirdi<br />
və onların allah yolunda çəkdikləri zəhməti öz<br />
duaları ilə alqışlayırdı. Təşəkkür hissini əl öpmək<br />
şəklində bildirirdilər. Şərqdə böyüklərə də, istər<br />
qadın olsun, istər kişi, hörməti belə izhar edirlər.<br />
Yansen üç həftə bundan qabaq keşiş ilə ilk görüşlərindən<br />
birini yada salmışdı. O vaxtlar yaşadığı<br />
kənddə keşişin də üzüyü allah adamı olduğu<br />
üçün eyni qaydada öpülürdü və Yansen də<br />
bu alçaldıcı jesti yerinə yetirməyə birtəhər razı olmuşdu.<br />
İndi isə elə azca əyilmişdi ki, Şeyx onu<br />
dayandırdı və bunun əvəzində bir-birinin yanaqlarından<br />
üç dəfə öpdülər.<br />
Volfqanq Yansen bilirdi ki, təsbehi şalvarının<br />
cibinə - işlənmiş salfetkaların, açar dəstinin və<br />
dəmir pulların yanına qoymaq yaxşı deyil. Ona<br />
görə də şeyxin qənşərinə çıxanda onu əlində<br />
möhkəm sıxıb durmuşdu, özü də sol əlində, heç<br />
bunun özü də doğru deyildi. Amma neyləsin,<br />
axı iki əli var idi, sağ əlini də şeyxə uzatmışdı.<br />
-Hə Volfqanq - şeyx dedi, - hər şey yaxşıdır?<br />
Volfqanq Yansen istəyirdi ki, ürəyinin dərinliklərindən<br />
gələn ən ülvi təşəkkürlərini şeyxə tez<br />
çatdırsın, amma getdikcə artan qarışıqlığın içində<br />
özünün də güclə eşidə bildiyi qırıq-qırıq mızıldanmadan<br />
başqa bir səs çıxmadı.<br />
Təsbehi əlində saxlayırdı, təkcə yemək zamanı<br />
və ya çayın şəkərini qarışdıranda təsbehi<br />
dizlərinin üstünə qoyurdu. Yalnız gecə yarısı şeyxin<br />
davamlı təkidlərindən sonra başqalarının arxasınca<br />
dərgahı tərk edəndə təsbehi yazlıq plaşının<br />
içəri cibinə qoydu.Taksiyə oturanda ona<br />
zillənmiş bütün baxşıları yenə hiss elədi, çünki<br />
təsbehin hələ də onda olmasını artıq ağlına gətirmirdi,<br />
onu pambıq parçanın altından hiss eləsə<br />
də. Evə gəlib çatanda ən sevimli Timuri xalçasını<br />
açıb üstündə oturdu. Nəyisə anlamağa çalışanda<br />
həmişə belə edirdi. Diqqətlə təsbehə baxmağa<br />
başladı. Təsbehin köhnə olması aşkar sezilirdi.<br />
Əlbəttə əntiq əşya deyildi, amma qırx, əlli və ya<br />
altmış illik olardı. Sürtülüb parıldayan dənələr və<br />
təsbeh bağının hər iki ucunu birləşdirən işləməli<br />
cıqqa daha əski görünürdü, nəinki təsbeh bağının<br />
özü. Tünd və açıq rəngli ağacdan olan dənələr<br />
bir-birini əvəz edirdi. Açıq dənələrin bir neçəsi<br />
Bemühen auf dem Weg Gottes durch seine<br />
Segensmacht erhöht hatte. Die taten dies in Form eines<br />
orientalischen Handkusses, mit dem auch den<br />
Älteren – Frauen wie Männern – Respekt erwiesen<br />
wurde. Wolfgang Janssen hatte sich drei Wochen<br />
zuvor in Erinnerung an seine früheste Begegnung<br />
mit einem Bischof, dessen Ring von den Frommen<br />
im Dorf damals ebenfalls mit einem Kuß bedacht<br />
worden war, dazu durchgerungen, diese althergebrachten<br />
Demutsgeste zu übernehmen, aber der<br />
Sheikh hatte seine Verneigung auf halber Strecke gestoppt<br />
und statt dessen einen dreifachen<br />
Wangenkuß mit ihm getauscht.<br />
Weil Wolfgang Janssen vermutete, daß es nicht<br />
angemessen war, den Tesbih zwischen gebrauchten<br />
Papiertaschentüchern, Schlüsselbund und<br />
Münzgeld in der Hosentasche zu verstauen, hielt er<br />
ihn fest umklammert, als er vor den Sheikh trat, allerdings<br />
in der linken Hand, was vermutlich ebenfalls<br />
falsch war. Doch er hatte nun einmal nur zwei<br />
Hände, und die Rechte reichte er jetzt dem Sheikh.<br />
„Und, Wolfgang?“ sagte der Sheikh. „Alles<br />
klar?“<br />
Wolfgang Janssen hatte das dringende<br />
Bedürfnis, ihm den innigsten Dank auszusprechen,<br />
dessen sein grundundankbares Herz fähig war,<br />
aber außer einem zerhackten Brummen, das er im<br />
zunehmend lauten Stimmengewirr selbst kaum<br />
mehr hörte, brachte er nichts heraus.<br />
Er behielt den Tesbih in der Hand. Nur während<br />
des Essens und wenn er Zucker in seinen Tee rührte,<br />
legte er ihn auf den Oberschenkel. Erst spät nachts,<br />
als er nach weiteren, mit jeder Stunde sublimeren<br />
Unterweisungen des Sheikhs die Dergah verließ,<br />
steckte er ihn in die Innentasche seines Som mer -<br />
mantels. Während der Taxifahrt tastete er alle<br />
Augenblicke danach, weil er die Gewißheit, daß der<br />
Tesbih noch da war, unmittelbar nachdem er ihn unter<br />
dem Baumwollstoff gespürt hatte, wieder verlor.<br />
Zu Hause angekommen, rollte er seinen liebsten<br />
Timuri-Teppich aus, auf dem er immer saß, wenn er<br />
etwas begreifen wollte, und sah sich die Kette genauer<br />
an: Augenscheinlich war sie alt – wahrscheinlich<br />
nicht antik, vierzig, fünfzig oder achtzig<br />
Jahre vielleicht. Wobei die gedrechselten Perlen und<br />
das geschnitzte Schlußstück, das die Schnur einige<br />
Zenti meter vor den Enden zusammenfaßte, deutlich<br />
älter zu sein schienen als die Schnur selbst. Perlen<br />
aus hellem und dunklem Holz wechselten sich ab.<br />
Einige von den hellen waren zu dunkel und einige<br />
von den dunklen zu hell, so daß der Rhythmus ein<br />
ÀËÀÒÎÐÀÍ ¹18 / OKTYABR 2012<br />
67<br />
×ÀÜÄÀØ ÀËÌÀÍ ßÄßÁÈÉÉÀÒÛ
Change language