X - Alatoran

×ÀÜÄÀØ ÀËÌÀÍ ßÄßÁÈÉÉÀÒÛ
O zaman, iyirminci əsrin səksəninci illərinin
əvvəlində Condor nəşriyyatı tərəfindən albom və
cib kitabları formatında alman dilində çox sayda
Marvel komiksləri dərc olunurdu. Bir dəfə Petra
vağzalda yerləşən kitab dükanında Conan
rəvayətlərinin əks olunduğu bir cib kitabını görür.
Kitab qalın olduğundan o əmin idi ki, ən azı yarım
il həmin kitabla məşğul olacaq. Amma aylıq
cib xərcliyini artıq xərcləyib bitirdiyindən kitab
üçün pulu babasından borc götürmək qərarına
gəlir. Baba isə ona deyir ki: “Sən pulunu düzgün
bölüşdürməyi öyrənməlisən” və bir qəpik də pul
vermir. Petra bilirdi ki, kitab əbədi olaraq fırlanan
rəfin üzərində qalmayacaq və ümid edirdi ki, o
yenidən pul alana kimi heç kim kitabı almaz. O
hər gün vağzaldakı kitab dükanına gedir, kitabı
oxuyur, təsvirləri yaddaşına həkk edir (təsvirlərin
müəllifi Barry Windsor-Smith idi, amma o
zaman Petra onun adını hələ yadda saxlamırdı)
və kitabı yerinə qoyarkan, onu Disney şirkəti
tərəfindən buraxılan “Məzəli cib kitablarının”arxasında
yaxşıca gizlətməyə çalışırdı. Hər axşam
nənə-babasından pul xahiş edirdi və bir dəfə babası
artıq yumşalmağa başlayanda nənəsi onunla
elə uzun və sərt danışdı ki, Petranın cəhdləri yenə
də nəticəsiz qaldı. Yataqda uzanarkən təsəvvür
edirdi ki, Conanın qılıncı əlindədir, o bu qılıncla
nənəsini doğrayır və babasına o qədər hədəqorxu
gəlir ki, baba nəhayət pul verməyə razı
olur. Növbəti cib xərcliyini almazdan əvvəlki günün
axşamı Petra nənə və babasına demişdi: “Axı
sizin üçün nə fərqi var ki, pulu mənə bu gün və ya
da cümə günü verəsiniz. Bunun ki, elə də
əhəmiyyəti yoxdur.” Baba isə cavabında lovğalovğa:
“Bizim üçün hər şeyin əhəmiyyəti var” –
söyləmişdi. Babasının gözlənilməz təşəxxüsü onu
çaşdırdığından Petra başqa vaxtı bəlkə də
deməyəcəyi bir cümləni ağzından qaçırtmışdı:
“Sizin başınız tamamı ilə xarabdır.” Bunun qarşılığı
olaraq babası onun üzünə şapalaq çəkmiş,
nənəsindən isə uzun və əziyyətverici bir tənəni
dinləməyə məcbur olmuşdu (“Sən bizi çox məyus
edirsən”). Ertəsi gün Petra kitabı yerində tapmadı.
O artıq satılmışdı.
İllər ötdü, Petra ona uyğun gələn və yetərincə
pul qazandıran bir peşənin sahibi oldu. Bibisi
oğlu ilə əlaqələri kəsilsə də Petra gənc qadınlar
14 ÀËÀÒÎÐÀÍ ¹18 / OKTYABR 2012
in Alben und Taschenbüchern. Einmal sah Petra
in der Bahnhofsbuchhandlung ein Taschenbuch
mit Conan-Geschichten, von dem sie wußte, daß
es sie ein halbes Jahr beschäftigen würde, weil es
so dick war. Da ihr Taschengeld für diesen Monat
schon verbraucht war, bat sie ihren Opa, ihr das
Geld für das Taschenbuch zu leihen. Ihr Opa
sagte: „Du mußt lernen, dir dein Geld besser einzuteilen“,
und gab ihr nichts. Petra wußte, daß das
Buch nicht ewig im Drehregal bleiben würde, und
hoffte, daß es wenigstens so lange keiner kaufen
würde, bis sie wieder Geld hatte. Sie ging jeden
Tag zu der Bahnhofsbuchhandlung, las in dem
Buch, prägte sich die Zeichnungen ein (die waren
von Barry Windsor-Smith, aber Zeichner merkte
sich Petra damals noch nicht) und versuchte, das
Buch beim Zurückstellen gut zu verstecken, hinter
Disneys „Lustigen Taschenbüchern“. Jeden
Abend bat sie ihre Großeltern um das Geld, aber
als der Großvater fast schon weich geworden war,
redete die Großmutter so lange und scharf auf
ihn ein, daß Petra doch wieder leer ausging. Im
Bett stellte sie sich vor, sie hätte Conans Schwert
und würde damit die Großmutter schlachten
und den Großvater bedrohen, so daß der das
Geld rausrückte. Am vorletzten Abend vor dem
neuen Taschengeld sagte Petra zu ihren
Großeltern: „Stellt euch doch nicht so an, ob ich
das jetzt am Freitag kriege oder heute schon, das
kann euch doch egal sein.“ Der Großvater erwiderte
in wichtigtuerischem Tonfall: „Egal, das
Wort gibt es hier nicht.“ Petra rutschte, weil die
Aufgeblasenheit des Großvaters sie so verblüffte,
etwas heraus, das sie normalerweise nie gesagt
hätte: „Ihr seid total bescheuert.“ Dafür gab es
vom Großvater eine Ohrfeige, die erste und einzige,
sowie eine längere, quengelnd vorgetragene
Ermahnung der Großmutter („Wir sind sehr
enttäuscht von dir“). Am nächsten Tag fand Petra
das Buch nicht mehr. Es war verkauft worden.
Viele Jahre vergingen, Petra fand einen Beruf,
der zu ihr paßte und genügend Geld abwarf. Der
Cousin und sie verloren einander aus den Augen,
aber Petra wurde Comicsammlerin, ein ungewöhnliches
Hobby für eine junge Frau, und ließ sich nur
mit Männern ein, die sich für Comics überhaupt