Festschrift 1250 Jahre Sulzheim 2016
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
un Socke un ich en Kaste Parfüm 4711. Mehr gab es net, es war jo noch koo<br />
Wohlstand 1957, aber jeder hot sich gefreit. Mer hun noch e Zeit lang gemiedlich<br />
beisamme gehockt, bis die Schwieermudder als erster die Bescherung abgebroch<br />
hot un enaus in die Kich gang is. Uff o mol en Schrei, all soin mer naus gerennt um<br />
zu gugge was los war. Mer hun gemoont es deet brenne, aber viel schlimmer.<br />
Unser Hund, der Tell, so hat der gehaas, gerad de letzte Rest vum Rindfleisch im<br />
Maul, dass er vom Kichedisch erunner geholt hat. Vielleicht hat er in der Kich<br />
geheert, wie mer gesung hun „freue Dich, freue Dich“. So wollt er sich doch aach<br />
emol freue un hot des Fleisch vum Disch geschnappt.<br />
De Schwieervadder hot geknottert, sie wär schuld, weil se den arme Hund aloo in<br />
de Kich geloss hat. So ging das e Zeit lang he un her, bis dann zwischen dene zwo e<br />
ganz Zeit lang am Heilige Obend Funktstille war. Aber vun dene veele Worte is<br />
aach koo Fleisch meh ins Dippe kum. Dementsprechend war nix mit de gut<br />
Rindfleischsupp. Es war jo koo Fleischersatz do, es gab jo koo Kühlschrank wie<br />
heit. Verhungert soin mer an de Feierdach net, es waren jo genuch Kartoffel un<br />
Rosekohl do. Ich kann mich noch gut erinnern an die fleischlose Weihnachte. Der<br />
Spruch: „Was mer spart am Mund, frißt die Katz oder der Hund“ hat sich hier mol<br />
widder bewahrheitet.<br />
129