Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ...

Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ... Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ...

12.07.2015 Aufrufe

404vrginis, posuit se exopposito episcopo et credens se episcopumdecipere in visu et factum est, ut iam episcopo ita bene complacuit,ut quasi ad concupiscenciam eum iam decepisset. SedJhesus Christus, defensor noster, non permisit eum cadere5 totaliter ad talem concupiscenciam, sie ut accidit, quod vnusvir pulsans ad ianuam ipsius episcopi, qui fuit sanctus Andreas,petens, ut intromitteretur. Tunc ianitor currens et reuelauitepiscopo, si deberet eum intromittere. Noluit. Iterum pulsanscum magna voce, sie quod ianitor iterum transiuit querens,10 vtrum intromitti debet an non, sie quod isti, qui simul comedebantcum episcopo, cogitabant, quid essent facturi, sie quodinterrogabant virginem, quid ei placeret, ut faceret, sie quodilla virgo dyabolus dicens: Nequaquam debet intromitti, nisidicet nobis, quid est maximum signum quod deus fecit inter15 minima signa. Janitor currens et dixit ei, quid esset hoc. Responditsanctus vir, scilicet Andreas dixit: Hoc est, quod ipsefacit homines diversas species habentes sie, quod vnus nonhabet eandem speciem quam alius habet, sed semper differt.Tunc ianitor dixit episcopo et dixerunt eum bene dixisse. Se-20 cundo quesiuit, ubi terra esset superior celo. Respondit sanctusAndreas et dixit, quod in trono dei locus ille esset, vbi deussecundum humanitatem sedit. Tercio quesiuit, quot m.iliariaesset a celo usque ad terram. Respondit sanctus Andreas etdixit ianitori: Transi et die, quod ille, qui me interrogat, (se)25 bene sciret, quia ipse numerauit. Et cum ianitor dixisset hoc,omnes cogitabant, quomodo hoc esset. Et sie virgo illa recessitsie, quod nemo sciuit ,quo vel vbi esset vel transiret, etsie statim cognoverunt, quod dyabolus hoc fuisset et statimtransiuit episcopus ad ianuam temptans, vtrum adhuc staret30 homo ille, qui fuit pulsans, et non invenit eum, quia nolueratintrare. Et 'tunc episcopus rogans deum cum omni deuocione,ut sibi reuelaret, quis ille pulsans fuisset, sie tandem exauditafuit oracio sua, ut sanctus Andreas posthoc sibimet reuelauitomnia verba prescripta.Vgl. Nr. 87; von s. Bartholomäus wird die Geschichte erzähltim Cat. of Rom. III 674 Nr. i, III 641 Nr. 23; vgl. Legenda aurea(ed. Grässe 1846) p. 545 cap, 123, Von s. Andreas erzählt imCat. of Rom. III 66 Nr. 75 aus Odo de Ceritona (aber nicht beiHervieux, Les Fabulisles Latins); vgl. Legenda aurea (ed. Grässe1846) p. 19 cap. 2; die gleiche Erzählung im Cat. of Rom. III540 Nr. 30, III 568 Nr. 115.

405201 (= Anh. 37).De serois et dornina,[14 va] Primo de duobus seruis empticis, qui, cum uiderentvrbem, in qua erant cum domina sua, capi ab hostibus, fugierimtad hostes fingentes, quod essent de suis. Et cum hostesintrarent vrbem, cucurrerunt ad domum domine sue, et eamquasi violenter educentes et quasi cum iniuria. Cum peterenturab hostibus, quenam esset, dixerunt, quod malefica esset, etideo, ut torqueretur, trahebant ad supplicium, et sie hostes pertranseuntesexierunt villam et salvaverunt vitam domine sue.Vgl. Baptista P\ilgosus, Factorum et dictorum memorabiliumlibri IX, Antwerpen 1565, lib VI p. 468: De quibusdam seruismatronae Adrumentanae. Cum Adrumentum obsidione premeretur,a matrona Adrumentana seiui quidam in hostium castra profugerunt;vrbe autem postea ab hostibus capta, serui quoque profugi cumeis in vrbem irruperunt statimque ad matronam, cuius serui fuerant,profecti eam magna minari coeperunt. Et cum durum seruitiumvlcisci velle discerent, tanquam hostes essent extra vrbem in tutumab hoste locum eam deduxerunt, semperque ei fidem quam debebantpraestiterunt.202 (= Anh. 38).De tribus domibus Romanorum. 10[200 "^l^] Nota, quod olym erant tres domus videlicet Romanorum.Vna erat senatorum, et isti habebant domum deauro et erat speculis plena, et racio erat, quia senatores erantrectores populi et ad rectorem pertinet aspicere vitam suam;quia ad vitam suam omnes aspiciunt et reguntur, ideo debet 15cauere, ne alios male inseruet. Alia erat domus philosophorumet ista erat de cristallo, et racio erat, quia sicut clara, lucidaet pura est cristallus, sie isti debebant esse clari et lucidi etpuri, clari sciencia et sancta vita. Alia erat militum^) antiquorum,quia viriliter pungnauerunt pro re publica et ideo ac- 20quisiuerunt honorem ciuitati et communitati. Ideo dignum erat,quod ciuitas eos honoraret in senectute, cum totam iuuentutemexpendissent in vtilitatem ciuitatis, et istorum domus omnino[non] erat tantum magnifica, quantum prima erat, tarnen multumpulcra. Sic in proposito deus multas domus habet, prima plena 25^) Hs. multum.

404vrg<strong>in</strong>is, posuit se exopposito episcopo et credens se episcopumdecipere <strong>in</strong> visu et factum est, ut iam episcopo ita bene complacuit,ut quasi ad concupiscenciam eum iam decepisset. SedJhesus Christus, defensor noster, non permisit eum cadere5 totaliter ad talem concupiscenciam, sie ut accidit, quod vnusvir pulsans ad ianuam ipsius episcopi, qui fuit sanctus Andreas,petens, ut <strong>in</strong>tromitteretur. Tunc ianitor currens et reuelauitepiscopo, si deberet eum <strong>in</strong>tromittere. Noluit. Iterum pulsanscum magna voce, sie quod ianitor iterum transiuit querens,10 vtrum <strong>in</strong>tromitti debet an non, sie quod isti, qui simul comedebantcum episcopo, cogitabant, quid essent facturi, sie quod<strong>in</strong>terrogabant virg<strong>in</strong>em, quid ei placeret, ut faceret, sie quodilla virgo dyabolus dicens: Nequaquam debet <strong>in</strong>tromitti, nisidicet nobis, quid est maximum signum quod deus fecit <strong>in</strong>ter15 m<strong>in</strong>ima signa. Janitor currens et dixit ei, quid esset hoc. Responditsanctus vir, scilicet Andreas dixit: Hoc est, quod ipsefacit hom<strong>in</strong>es diversas species habentes sie, quod vnus nonhabet eandem speciem quam alius habet, sed semper differt.Tunc ianitor dixit episcopo et dixerunt eum bene dixisse. Se-20 c<strong>und</strong>o quesiuit, ubi terra esset superior celo. Respondit sanctusAndreas et dixit, quod <strong>in</strong> trono dei locus ille esset, vbi deussec<strong>und</strong>um humanitatem sedit. Tercio quesiuit, quot m.iliariaesset a celo usque ad terram. Respondit sanctus Andreas etdixit ianitori: Transi et die, quod ille, qui me <strong>in</strong>terrogat, (se)25 bene sciret, quia ipse numerauit. Et cum ianitor dixisset hoc,omnes cogitabant, quomodo hoc esset. Et sie virgo illa recessitsie, quod nemo sciuit ,quo vel vbi esset vel transiret, etsie statim cognoverunt, quod dyabolus hoc fuisset et statimtransiuit episcopus ad ianuam temptans, vtrum adhuc staret30 homo ille, qui fuit pulsans, et non <strong>in</strong>venit eum, quia noluerat<strong>in</strong>trare. Et 'tunc episcopus rogans deum cum omni deuocione,ut sibi reuelaret, quis ille pulsans fuisset, sie tandem exauditafuit oracio sua, ut sanctus Andreas posthoc sibimet reuelauitomnia verba prescripta.Vgl. Nr. 87; von s. Bartholomäus wird die Geschichte erzähltim Cat. of Rom. III 674 Nr. i, III 641 Nr. 23; vgl. Legenda aurea(ed. Grässe 1846) p. 545 cap, 123, Von s. Andreas erzählt imCat. of Rom. III 66 Nr. 75 aus Odo de Ceritona (aber nicht beiHervieux, Les Fabulisles Lat<strong>in</strong>s); vgl. Legenda aurea (ed. Grässe1846) p. 19 cap. 2; die gleiche Erzählung im Cat. of Rom. III540 Nr. 30, III 568 Nr. 115.

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!