Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ... Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
404vrginis, posuit se exopposito episcopo et credens se episcopumdecipere in visu et factum est, ut iam episcopo ita bene complacuit,ut quasi ad concupiscenciam eum iam decepisset. SedJhesus Christus, defensor noster, non permisit eum cadere5 totaliter ad talem concupiscenciam, sie ut accidit, quod vnusvir pulsans ad ianuam ipsius episcopi, qui fuit sanctus Andreas,petens, ut intromitteretur. Tunc ianitor currens et reuelauitepiscopo, si deberet eum intromittere. Noluit. Iterum pulsanscum magna voce, sie quod ianitor iterum transiuit querens,10 vtrum intromitti debet an non, sie quod isti, qui simul comedebantcum episcopo, cogitabant, quid essent facturi, sie quodinterrogabant virginem, quid ei placeret, ut faceret, sie quodilla virgo dyabolus dicens: Nequaquam debet intromitti, nisidicet nobis, quid est maximum signum quod deus fecit inter15 minima signa. Janitor currens et dixit ei, quid esset hoc. Responditsanctus vir, scilicet Andreas dixit: Hoc est, quod ipsefacit homines diversas species habentes sie, quod vnus nonhabet eandem speciem quam alius habet, sed semper differt.Tunc ianitor dixit episcopo et dixerunt eum bene dixisse. Se-20 cundo quesiuit, ubi terra esset superior celo. Respondit sanctusAndreas et dixit, quod in trono dei locus ille esset, vbi deussecundum humanitatem sedit. Tercio quesiuit, quot m.iliariaesset a celo usque ad terram. Respondit sanctus Andreas etdixit ianitori: Transi et die, quod ille, qui me interrogat, (se)25 bene sciret, quia ipse numerauit. Et cum ianitor dixisset hoc,omnes cogitabant, quomodo hoc esset. Et sie virgo illa recessitsie, quod nemo sciuit ,quo vel vbi esset vel transiret, etsie statim cognoverunt, quod dyabolus hoc fuisset et statimtransiuit episcopus ad ianuam temptans, vtrum adhuc staret30 homo ille, qui fuit pulsans, et non invenit eum, quia nolueratintrare. Et 'tunc episcopus rogans deum cum omni deuocione,ut sibi reuelaret, quis ille pulsans fuisset, sie tandem exauditafuit oracio sua, ut sanctus Andreas posthoc sibimet reuelauitomnia verba prescripta.Vgl. Nr. 87; von s. Bartholomäus wird die Geschichte erzähltim Cat. of Rom. III 674 Nr. i, III 641 Nr. 23; vgl. Legenda aurea(ed. Grässe 1846) p. 545 cap, 123, Von s. Andreas erzählt imCat. of Rom. III 66 Nr. 75 aus Odo de Ceritona (aber nicht beiHervieux, Les Fabulisles Latins); vgl. Legenda aurea (ed. Grässe1846) p. 19 cap. 2; die gleiche Erzählung im Cat. of Rom. III540 Nr. 30, III 568 Nr. 115.
405201 (= Anh. 37).De serois et dornina,[14 va] Primo de duobus seruis empticis, qui, cum uiderentvrbem, in qua erant cum domina sua, capi ab hostibus, fugierimtad hostes fingentes, quod essent de suis. Et cum hostesintrarent vrbem, cucurrerunt ad domum domine sue, et eamquasi violenter educentes et quasi cum iniuria. Cum peterenturab hostibus, quenam esset, dixerunt, quod malefica esset, etideo, ut torqueretur, trahebant ad supplicium, et sie hostes pertranseuntesexierunt villam et salvaverunt vitam domine sue.Vgl. Baptista P\ilgosus, Factorum et dictorum memorabiliumlibri IX, Antwerpen 1565, lib VI p. 468: De quibusdam seruismatronae Adrumentanae. Cum Adrumentum obsidione premeretur,a matrona Adrumentana seiui quidam in hostium castra profugerunt;vrbe autem postea ab hostibus capta, serui quoque profugi cumeis in vrbem irruperunt statimque ad matronam, cuius serui fuerant,profecti eam magna minari coeperunt. Et cum durum seruitiumvlcisci velle discerent, tanquam hostes essent extra vrbem in tutumab hoste locum eam deduxerunt, semperque ei fidem quam debebantpraestiterunt.202 (= Anh. 38).De tribus domibus Romanorum. 10[200 "^l^] Nota, quod olym erant tres domus videlicet Romanorum.Vna erat senatorum, et isti habebant domum deauro et erat speculis plena, et racio erat, quia senatores erantrectores populi et ad rectorem pertinet aspicere vitam suam;quia ad vitam suam omnes aspiciunt et reguntur, ideo debet 15cauere, ne alios male inseruet. Alia erat domus philosophorumet ista erat de cristallo, et racio erat, quia sicut clara, lucidaet pura est cristallus, sie isti debebant esse clari et lucidi etpuri, clari sciencia et sancta vita. Alia erat militum^) antiquorum,quia viriliter pungnauerunt pro re publica et ideo ac- 20quisiuerunt honorem ciuitati et communitati. Ideo dignum erat,quod ciuitas eos honoraret in senectute, cum totam iuuentutemexpendissent in vtilitatem ciuitatis, et istorum domus omnino[non] erat tantum magnifica, quantum prima erat, tarnen multumpulcra. Sic in proposito deus multas domus habet, prima plena 25^) Hs. multum.
- Seite 366 und 367: 354i6o.Super: Non est locus, vbi no
- Seite 368 und 369: 356equum emit, frenum et accipere d
- Seite 370 und 371: 35819 II S. 202: Die Quellen der Sa
- Seite 372 und 373: 360cum Omnibus puellis^obtulit aure
- Seite 374 und 375: 362iret ad eam et per ecclesiam tra
- Seite 376 und 377: 364quia meo cordi quatuor preacutis
- Seite 378 und 379: 366aliqnem liabere invenero, te inc
- Seite 380 und 381: 368mater alma tocius Christianitati
- Seite 382 und 383: 370care pro filio sie dicentes, quo
- Seite 384 und 385: 372erunt et vnus a capite et alter
- Seite 386 und 387: 374i8i (= Anh. 17).De iuuene, quem
- Seite 388 und 389: 376biiisse. Ecce, dilectissimi, hie
- Seite 390 und 391: 378tentus quantum ad deum; secundum
- Seite 392 und 393: 380committitur mendacium propter la
- Seite 394 und 395: 382dei mandatum, quia precipit in l
- Seite 396 und 397: 384sine scito patris. Quod cum pate
- Seite 398 und 399: 386luntatem suam adimpleuit sie dic
- Seite 400 und 401: 388silium et responsum, incepernnt
- Seite 402 und 403: 390arbori^. Venit terciiis filius,
- Seite 404 und 405: 392suspendite me cum eo. Anseimus:
- Seite 406 und 407: 394signo viso ad pcdes sacerdotis p
- Seite 408 und 409: 396cistis. Cui miles: Que estis et
- Seite 410 und 411: 398monem et coniurauit eum, ut ei n
- Seite 412 und 413: 400Qual lacht, weil sie durch die e
- Seite 414 und 415: 402doiiec aspiret dies et inclinent
- Seite 418 und 419: 406speculis est celnm empireuni, in
- Seite 420 und 421: 408cernens rex dedit lapidem precio
- Seite 422 und 423: 410pori pennarum suarum et statim i
- Seite 424 und 425: 412Quod ille audiens irruit in eum,
- Seite 426 und 427: 414dominus non uenit uocare iustos
- Seite 428 und 429: 416Gregorius, Dialogorum libri IV ^
- Seite 430 und 431: 41836. Wie sich Christus als Aussä
- Seite 432 und 433: 420 __ ^^^^115. Von oinem Juden, de
- Seite 434 und 435: 422200. Wie der heilige Andreas ein
- Seite 436 und 437: 424Seite33. Scribit dyaholus peceat
- Seite 438 und 439: 426Seite1\. De cwkaristia et apibus
- Seite 440 und 441: 428Seiteerrettet sie, als sie in ih
- Seite 442 und 443: 430147. Super ilhid apostoli: Qui n
- Seite 444 und 445: 432192. (= Anh. 28). De beata Virgi
- Seite 446 und 447: 434Ägypten, partes superiorcs, mit
- Seite 448 und 449: 436Aussetzung verleumdeter Königin
- Seite 450 und 451: 438eines sündigen Geschwisterpaare
- Seite 452 und 453: 440349,20 ff.; von der Rückkehr de
- Seite 454 und 455: 442Diakon, P
- Seite 456 und 457: 444Eremitengespräch338,15 ff.287,2
- Seite 458 und 459: 446Fuchsschiingo 383,1Fund zurückg
- Seite 460 und 461: 448(rlaubcnsbekenntnis einer Dirne2
- Seite 462 und 463: 450Himmelsfreuden 237,1 ff.; 245,3
- Seite 464 und 465: 452Jünger Christi vor Gold gewarnt
404vrg<strong>in</strong>is, posuit se exopposito episcopo et credens se episcopumdecipere <strong>in</strong> visu et factum est, ut iam episcopo ita bene complacuit,ut quasi ad concupiscenciam eum iam decepisset. SedJhesus Christus, defensor noster, non permisit eum cadere5 totaliter ad talem concupiscenciam, sie ut accidit, quod vnusvir pulsans ad ianuam ipsius episcopi, qui fuit sanctus Andreas,petens, ut <strong>in</strong>tromitteretur. Tunc ianitor currens et reuelauitepiscopo, si deberet eum <strong>in</strong>tromittere. Noluit. Iterum pulsanscum magna voce, sie quod ianitor iterum transiuit querens,10 vtrum <strong>in</strong>tromitti debet an non, sie quod isti, qui simul comedebantcum episcopo, cogitabant, quid essent facturi, sie quod<strong>in</strong>terrogabant virg<strong>in</strong>em, quid ei placeret, ut faceret, sie quodilla virgo dyabolus dicens: Nequaquam debet <strong>in</strong>tromitti, nisidicet nobis, quid est maximum signum quod deus fecit <strong>in</strong>ter15 m<strong>in</strong>ima signa. Janitor currens et dixit ei, quid esset hoc. Responditsanctus vir, scilicet Andreas dixit: Hoc est, quod ipsefacit hom<strong>in</strong>es diversas species habentes sie, quod vnus nonhabet eandem speciem quam alius habet, sed semper differt.Tunc ianitor dixit episcopo et dixerunt eum bene dixisse. Se-20 c<strong>und</strong>o quesiuit, ubi terra esset superior celo. Respondit sanctusAndreas et dixit, quod <strong>in</strong> trono dei locus ille esset, vbi deussec<strong>und</strong>um humanitatem sedit. Tercio quesiuit, quot m.iliariaesset a celo usque ad terram. Respondit sanctus Andreas etdixit ianitori: Transi et die, quod ille, qui me <strong>in</strong>terrogat, (se)25 bene sciret, quia ipse numerauit. Et cum ianitor dixisset hoc,omnes cogitabant, quomodo hoc esset. Et sie virgo illa recessitsie, quod nemo sciuit ,quo vel vbi esset vel transiret, etsie statim cognoverunt, quod dyabolus hoc fuisset et statimtransiuit episcopus ad ianuam temptans, vtrum adhuc staret30 homo ille, qui fuit pulsans, et non <strong>in</strong>venit eum, quia noluerat<strong>in</strong>trare. Et 'tunc episcopus rogans deum cum omni deuocione,ut sibi reuelaret, quis ille pulsans fuisset, sie tandem exauditafuit oracio sua, ut sanctus Andreas posthoc sibimet reuelauitomnia verba prescripta.Vgl. Nr. 87; von s. Bartholomäus wird die Geschichte erzähltim Cat. of Rom. III 674 Nr. i, III 641 Nr. 23; vgl. Legenda aurea(ed. Grässe 1846) p. 545 cap, 123, Von s. Andreas erzählt imCat. of Rom. III 66 Nr. 75 aus Odo de Ceritona (aber nicht beiHervieux, Les Fabulisles Lat<strong>in</strong>s); vgl. Legenda aurea (ed. Grässe1846) p. 19 cap. 2; die gleiche Erzählung im Cat. of Rom. III540 Nr. 30, III 568 Nr. 115.