Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ...

Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ... Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ...

12.07.2015 Aufrufe

370care pro filio sie dicentes, quod non competeret eos postmortem suum cecum regem habere. Rex ad preces militumsuorum mitigatus, et ut vidue querulanti satisfaceret, misit sibieruere vnum oculum et filio secundum et dedit eos vidue pro5 oculis fily sui illud attendens Moysi: Dentem pro dente, oculumpro oculo. Insuper rex precepit viduam cum filio de bonissuis interim, quod viverent, laute procurare. Rex vero prefatus,dum moritur, quia paganus erat, ideo anima eius ad limbumdeducitur. Evolutis vero post obitum regis multis annis, sanctus10 Gregorius factus papa eiusdem regis domum preteriens et ibidemregis iudicium, quod vidue fecerat, audiens et ibi moramfaciens ex intimo corde condolens tam iustum iudicem perpetuocruciari cepit pro eo triduo orare, lacrimas fundere, elemosinasdare. Et cum hoc deuotissime per triduum faceret,15 angelus a deo missus astitit cum hys verbis [256 ""a] sanctumGregorium alloquens: Exaudita est oracio tua. Et extra desepulcro, in quo triginta annis iacuerat, prodyt sanus. Quemstatim felix papa baptizauit et nomen sibi Patricius imponens.Ergo, o principes christiani, si rex paganus ob iustum iudicium20 meruit refrigerari, quanto magis vos miseremini, si iusti iudicesin hoc mundo fueritis, quia a summo Christo iudice digni eritisin celo laureari perhenniter.Literatur in den Gesta Romanorum, ed. Oesterley unter Nr. 50;Massmann, Kaiserchronik III 755; Jacobus a Voragine ed. Graesse(1846) p. 196 cap. 46 Nr. 10 in der Gregoriuslegende ; HerrigsArchiv Bd. ri8 (1907) 336,178 (= Anh. 14).De paupere et diuite.[256 la] Beatus Macharius heremita, dum vna dierum ciui-25 tatem Magunciam transiret, vidit hominem pauperrimum inplatea iacentem et iam extremum spiritum trahentem et nullumhominem de eo curam habentem, quia, hev, pauper erat, vndedicit Seneca: Quid est paupertas? Odibile bonum, dei dileccio,demonum abieccio, curarum remocio, negocium sine damno.30 Item heremita iuit ad aliam plateam cum fletu progrediens.Vidit turbam magnam vtriusque sexus nobilium ad domumcuiusdam diuitis confluere, quia grauissima infirmitate cogebaturvltima vite facta persoluere. Et vidit magnam catervam demonumdomum intrantem. Quo viso heremita instanti animo

371deum cepit invocare,ut sibi hominis pauperis et divitis visionemreuelaret. Mox angelus a deo missus lieremitam per manuniapprehendit et duxit eum ad locum amborum, vbi anime deducebantur.Et vidit multitudinem angelorum animam pauperisplus sole nitentem ymnis et canticis ad gaudia celi deducentem 5et audiuit vocem hys verbis eam alioquentem ; Veni, dilectarnea anima; quia pacienter sustinuisti paupertatem pro amorenominis mei in seculo, ideo posside requiem opulentissimanieternaliter in celo. Inde procedens cum angelo vidit magnamturbam demonum horribili aspectu animam diuitis ad inferna 10trahentem, que gemebunda voce clamabat: Hev me, materrnea, quare me ad tantam miseriam genuisti! Ach, quod plusdilexi vsuram, quam dei misericordiam 1 Ach, quod maioremcuram habui de pueris, quam de propria salutel Sic animapauperis inter [2561"^] angelos letabatur, diuitis autem anima, 15cuius corpus serico involutum fuit, inter demones cruciabatur.Vgl. Nr. 89.179 (= Anh. 15).De damnato miiite.[2561"^] [LJEgitur nobis de quodam miiite cuiusdam regis,quem gravis infirmitas invaserat, quem rex diligenter ad penitenciammonebat. lUe se hoc facturum dixit, si videret se non 20euadere mortem, quia: si hoc ad presens facerem et conualescerem,tunc commilitones mei in derisum me haberent, quasimortem timuissem. Hys verbis auditis rex egrum iterum visitauitet de salute anime sue eum ammonuit. Miles vero anxiusdixit: O rex dilectissime, ante tuum ingressum duo iuuenes 2aspeciosissimi intrauerunt ante me, cartam michi in manusposuerunt, in qua scriptum inveni, quidquid boni feci. Postquos innumerabilesdemones cum magno impetu introierunt etlibrum maximum ante me posuerunt, in quo scriptum inveni,quidquid ab infancia mali feci. Cumque princeps demonum 30interrogaret, cur illi iuuenes michi astarent, cum me suum essescirent, et mox iuuenes surgentes exierunt et me desolatumeorum potestati reliquerunt. Quod ego miser videns clamaui,non causa contricionis, sed causa timoris: Domine, adiuuame, et mox michi desuper respondit: Numquid primo dei re- 35cordaris , cum sol vite tue obscuratur? Tunc duo demonesiussu principis demonum cum acutissimis cultellis in me irru-24*

371deum cepit <strong>in</strong>vocare,ut sibi hom<strong>in</strong>is pauperis et divitis visionemreuelaret. Mox angelus a deo missus lieremitam per manuniapprehendit et duxit eum ad locum amborum, vbi anime deducebantur.Et vidit multitud<strong>in</strong>em angelorum animam pauperisplus sole nitentem ymnis et canticis ad gaudia celi deducentem 5et audiuit vocem hys verbis eam alioquentem ; Veni, dilectarnea anima; quia pacienter sust<strong>in</strong>uisti paupertatem pro amorenom<strong>in</strong>is mei <strong>in</strong> seculo, ideo posside requiem opulentissimanieternaliter <strong>in</strong> celo. Inde procedens cum angelo vidit magnamturbam demonum horribili aspectu animam diuitis ad <strong>in</strong>ferna 10trahentem, que gemeb<strong>und</strong>a voce clamabat: Hev me, materrnea, quare me ad tantam miseriam genuisti! Ach, quod plusdilexi vsuram, quam dei misericordiam 1 Ach, quod maioremcuram habui de pueris, quam de propria salutel Sic animapauperis <strong>in</strong>ter [2561"^] angelos letabatur, diuitis autem anima, 15cuius corpus serico <strong>in</strong>volutum fuit, <strong>in</strong>ter demones cruciabatur.Vgl. Nr. 89.179 (= Anh. 15).De damnato miiite.[2561"^] [LJEgitur nobis de quodam miiite cuiusdam regis,quem gravis <strong>in</strong>firmitas <strong>in</strong>vaserat, quem rex diligenter ad penitenciammonebat. lUe se hoc facturum dixit, si videret se non 20euadere mortem, quia: si hoc ad presens facerem et conualescerem,tunc commilitones mei <strong>in</strong> derisum me haberent, quasimortem timuissem. Hys verbis auditis rex egrum iterum visitauitet de salute anime sue eum ammonuit. Miles vero anxiusdixit: O rex dilectissime, ante tuum <strong>in</strong>gressum duo iuuenes 2aspeciosissimi <strong>in</strong>trauerunt ante me, cartam michi <strong>in</strong> manusposuerunt, <strong>in</strong> qua scriptum <strong>in</strong>veni, quidquid boni feci. Postquos <strong>in</strong>numerabilesdemones cum magno impetu <strong>in</strong>troierunt etlibrum maximum ante me posuerunt, <strong>in</strong> quo scriptum <strong>in</strong>veni,quidquid ab <strong>in</strong>fancia mali feci. Cumque pr<strong>in</strong>ceps demonum 30<strong>in</strong>terrogaret, cur illi iuuenes michi astarent, cum me suum essescirent, et mox iuuenes surgentes exierunt et me <strong>des</strong>olatumeorum potestati reliquerunt. Quod ego miser videns clamaui,non causa contricionis, sed causa timoris: Dom<strong>in</strong>e, adiuuame, et mox michi <strong>des</strong>uper respondit: Numquid primo dei re- 35cordaris , cum sol vite tue obscuratur? Tunc duo demonesiussu pr<strong>in</strong>cipis demonum cum acutissimis cultellis <strong>in</strong> me irru-24*

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!