Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ... Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
370care pro filio sie dicentes, quod non competeret eos postmortem suum cecum regem habere. Rex ad preces militumsuorum mitigatus, et ut vidue querulanti satisfaceret, misit sibieruere vnum oculum et filio secundum et dedit eos vidue pro5 oculis fily sui illud attendens Moysi: Dentem pro dente, oculumpro oculo. Insuper rex precepit viduam cum filio de bonissuis interim, quod viverent, laute procurare. Rex vero prefatus,dum moritur, quia paganus erat, ideo anima eius ad limbumdeducitur. Evolutis vero post obitum regis multis annis, sanctus10 Gregorius factus papa eiusdem regis domum preteriens et ibidemregis iudicium, quod vidue fecerat, audiens et ibi moramfaciens ex intimo corde condolens tam iustum iudicem perpetuocruciari cepit pro eo triduo orare, lacrimas fundere, elemosinasdare. Et cum hoc deuotissime per triduum faceret,15 angelus a deo missus astitit cum hys verbis [256 ""a] sanctumGregorium alloquens: Exaudita est oracio tua. Et extra desepulcro, in quo triginta annis iacuerat, prodyt sanus. Quemstatim felix papa baptizauit et nomen sibi Patricius imponens.Ergo, o principes christiani, si rex paganus ob iustum iudicium20 meruit refrigerari, quanto magis vos miseremini, si iusti iudicesin hoc mundo fueritis, quia a summo Christo iudice digni eritisin celo laureari perhenniter.Literatur in den Gesta Romanorum, ed. Oesterley unter Nr. 50;Massmann, Kaiserchronik III 755; Jacobus a Voragine ed. Graesse(1846) p. 196 cap. 46 Nr. 10 in der Gregoriuslegende ; HerrigsArchiv Bd. ri8 (1907) 336,178 (= Anh. 14).De paupere et diuite.[256 la] Beatus Macharius heremita, dum vna dierum ciui-25 tatem Magunciam transiret, vidit hominem pauperrimum inplatea iacentem et iam extremum spiritum trahentem et nullumhominem de eo curam habentem, quia, hev, pauper erat, vndedicit Seneca: Quid est paupertas? Odibile bonum, dei dileccio,demonum abieccio, curarum remocio, negocium sine damno.30 Item heremita iuit ad aliam plateam cum fletu progrediens.Vidit turbam magnam vtriusque sexus nobilium ad domumcuiusdam diuitis confluere, quia grauissima infirmitate cogebaturvltima vite facta persoluere. Et vidit magnam catervam demonumdomum intrantem. Quo viso heremita instanti animo
371deum cepit invocare,ut sibi hominis pauperis et divitis visionemreuelaret. Mox angelus a deo missus lieremitam per manuniapprehendit et duxit eum ad locum amborum, vbi anime deducebantur.Et vidit multitudinem angelorum animam pauperisplus sole nitentem ymnis et canticis ad gaudia celi deducentem 5et audiuit vocem hys verbis eam alioquentem ; Veni, dilectarnea anima; quia pacienter sustinuisti paupertatem pro amorenominis mei in seculo, ideo posside requiem opulentissimanieternaliter in celo. Inde procedens cum angelo vidit magnamturbam demonum horribili aspectu animam diuitis ad inferna 10trahentem, que gemebunda voce clamabat: Hev me, materrnea, quare me ad tantam miseriam genuisti! Ach, quod plusdilexi vsuram, quam dei misericordiam 1 Ach, quod maioremcuram habui de pueris, quam de propria salutel Sic animapauperis inter [2561"^] angelos letabatur, diuitis autem anima, 15cuius corpus serico involutum fuit, inter demones cruciabatur.Vgl. Nr. 89.179 (= Anh. 15).De damnato miiite.[2561"^] [LJEgitur nobis de quodam miiite cuiusdam regis,quem gravis infirmitas invaserat, quem rex diligenter ad penitenciammonebat. lUe se hoc facturum dixit, si videret se non 20euadere mortem, quia: si hoc ad presens facerem et conualescerem,tunc commilitones mei in derisum me haberent, quasimortem timuissem. Hys verbis auditis rex egrum iterum visitauitet de salute anime sue eum ammonuit. Miles vero anxiusdixit: O rex dilectissime, ante tuum ingressum duo iuuenes 2aspeciosissimi intrauerunt ante me, cartam michi in manusposuerunt, in qua scriptum inveni, quidquid boni feci. Postquos innumerabilesdemones cum magno impetu introierunt etlibrum maximum ante me posuerunt, in quo scriptum inveni,quidquid ab infancia mali feci. Cumque princeps demonum 30interrogaret, cur illi iuuenes michi astarent, cum me suum essescirent, et mox iuuenes surgentes exierunt et me desolatumeorum potestati reliquerunt. Quod ego miser videns clamaui,non causa contricionis, sed causa timoris: Domine, adiuuame, et mox michi desuper respondit: Numquid primo dei re- 35cordaris , cum sol vite tue obscuratur? Tunc duo demonesiussu principis demonum cum acutissimis cultellis in me irru-24*
- Seite 332 und 333: 320Geschichte der Verehrung Marias
- Seite 334 und 335: 322uoluntatem, quam quod opus perfi
- Seite 336 und 337: 324114.Super: Verbum caro factum es
- Seite 338 und 339: 326hoc seorsum secedens corpus domi
- Seite 340 und 341: 328propter dignitatem sacerdocy me
- Seite 342 und 343: 330124.De virtitute vere contricion
- Seite 344 und 345: 332miter et pacienter propter deum
- Seite 346 und 347: 334ligare in loco delectabili et pu
- Seite 348 und 349: 336133-De iusticia et virtute grati
- Seite 350 und 351: 338uidit eum in eodem loco assident
- Seite 352 und 353: 340Amico rem aperuit, qui confortan
- Seite 354 und 355: 342bus perdurabat. Transacta septim
- Seite 356 und 357: 344parte habui, adhiic recipe me ad
- Seite 358 und 359: 346preterysset, surgit de cella et
- Seite 360 und 361: 348Ille deliciarum illius mense obl
- Seite 362 und 363: 350dixit quidam ex socys: Magister,
- Seite 364 und 365: 352quia mala res est. Nam propter h
- Seite 366 und 367: 354i6o.Super: Non est locus, vbi no
- Seite 368 und 369: 356equum emit, frenum et accipere d
- Seite 370 und 371: 35819 II S. 202: Die Quellen der Sa
- Seite 372 und 373: 360cum Omnibus puellis^obtulit aure
- Seite 374 und 375: 362iret ad eam et per ecclesiam tra
- Seite 376 und 377: 364quia meo cordi quatuor preacutis
- Seite 378 und 379: 366aliqnem liabere invenero, te inc
- Seite 380 und 381: 368mater alma tocius Christianitati
- Seite 384 und 385: 372erunt et vnus a capite et alter
- Seite 386 und 387: 374i8i (= Anh. 17).De iuuene, quem
- Seite 388 und 389: 376biiisse. Ecce, dilectissimi, hie
- Seite 390 und 391: 378tentus quantum ad deum; secundum
- Seite 392 und 393: 380committitur mendacium propter la
- Seite 394 und 395: 382dei mandatum, quia precipit in l
- Seite 396 und 397: 384sine scito patris. Quod cum pate
- Seite 398 und 399: 386luntatem suam adimpleuit sie dic
- Seite 400 und 401: 388silium et responsum, incepernnt
- Seite 402 und 403: 390arbori^. Venit terciiis filius,
- Seite 404 und 405: 392suspendite me cum eo. Anseimus:
- Seite 406 und 407: 394signo viso ad pcdes sacerdotis p
- Seite 408 und 409: 396cistis. Cui miles: Que estis et
- Seite 410 und 411: 398monem et coniurauit eum, ut ei n
- Seite 412 und 413: 400Qual lacht, weil sie durch die e
- Seite 414 und 415: 402doiiec aspiret dies et inclinent
- Seite 416 und 417: 404vrginis, posuit se exopposito ep
- Seite 418 und 419: 406speculis est celnm empireuni, in
- Seite 420 und 421: 408cernens rex dedit lapidem precio
- Seite 422 und 423: 410pori pennarum suarum et statim i
- Seite 424 und 425: 412Quod ille audiens irruit in eum,
- Seite 426 und 427: 414dominus non uenit uocare iustos
- Seite 428 und 429: 416Gregorius, Dialogorum libri IV ^
- Seite 430 und 431: 41836. Wie sich Christus als Aussä
371deum cepit <strong>in</strong>vocare,ut sibi hom<strong>in</strong>is pauperis et divitis visionemreuelaret. Mox angelus a deo missus lieremitam per manuniapprehendit et duxit eum ad locum amborum, vbi anime deducebantur.Et vidit multitud<strong>in</strong>em angelorum animam pauperisplus sole nitentem ymnis et canticis ad gaudia celi deducentem 5et audiuit vocem hys verbis eam alioquentem ; Veni, dilectarnea anima; quia pacienter sust<strong>in</strong>uisti paupertatem pro amorenom<strong>in</strong>is mei <strong>in</strong> seculo, ideo posside requiem opulentissimanieternaliter <strong>in</strong> celo. Inde procedens cum angelo vidit magnamturbam demonum horribili aspectu animam diuitis ad <strong>in</strong>ferna 10trahentem, que gemeb<strong>und</strong>a voce clamabat: Hev me, materrnea, quare me ad tantam miseriam genuisti! Ach, quod plusdilexi vsuram, quam dei misericordiam 1 Ach, quod maioremcuram habui de pueris, quam de propria salutel Sic animapauperis <strong>in</strong>ter [2561"^] angelos letabatur, diuitis autem anima, 15cuius corpus serico <strong>in</strong>volutum fuit, <strong>in</strong>ter demones cruciabatur.Vgl. Nr. 89.179 (= Anh. 15).De damnato miiite.[2561"^] [LJEgitur nobis de quodam miiite cuiusdam regis,quem gravis <strong>in</strong>firmitas <strong>in</strong>vaserat, quem rex diligenter ad penitenciammonebat. lUe se hoc facturum dixit, si videret se non 20euadere mortem, quia: si hoc ad presens facerem et conualescerem,tunc commilitones mei <strong>in</strong> derisum me haberent, quasimortem timuissem. Hys verbis auditis rex egrum iterum visitauitet de salute anime sue eum ammonuit. Miles vero anxiusdixit: O rex dilectissime, ante tuum <strong>in</strong>gressum duo iuuenes 2aspeciosissimi <strong>in</strong>trauerunt ante me, cartam michi <strong>in</strong> manusposuerunt, <strong>in</strong> qua scriptum <strong>in</strong>veni, quidquid boni feci. Postquos <strong>in</strong>numerabilesdemones cum magno impetu <strong>in</strong>troierunt etlibrum maximum ante me posuerunt, <strong>in</strong> quo scriptum <strong>in</strong>veni,quidquid ab <strong>in</strong>fancia mali feci. Cumque pr<strong>in</strong>ceps demonum 30<strong>in</strong>terrogaret, cur illi iuuenes michi astarent, cum me suum essescirent, et mox iuuenes surgentes exierunt et me <strong>des</strong>olatumeorum potestati reliquerunt. Quod ego miser videns clamaui,non causa contricionis, sed causa timoris: Dom<strong>in</strong>e, adiuuame, et mox michi <strong>des</strong>uper respondit: Numquid primo dei re- 35cordaris , cum sol vite tue obscuratur? Tunc duo demonesiussu pr<strong>in</strong>cipis demonum cum acutissimis cultellis <strong>in</strong> me irru-24*