Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ... Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
336133-De iusticia et virtute gratitudinis exemplo serpentis.[V]ir quidam iustissimus nuUi iusticiam et iudicium negabat.Tandem cecus factus vnico filio suo negocia sua commendabat,qui iuuenis et indiscretus negligenter mandatinn patris adinpleuit.5 Pater turbatus resumpto iudicio sie statuit, ut, quicunque pregrauaretnr,campanam tangeret publice pendentem moxque rexaudiens uocaret grauatum et per hunc modiim, licet cecus,iudicium uerum restaurauit et sie multi taliter uenientes iudiciumiustum inuenerunt. Et ecce, mirabilel Hoc quidam10 serpens aduertit, quod multi gementes et afflicti campanamtangentes leti ad propria redierunt. Quadam die, dum neminemadesse conspiceret,uenit ad campanam et eam mouit et sonitumfecit. Statimque ad regis preceptum pulsans requiritur; minime,qui pulsaret, inuenitur. Iterum pulsans queritur et tandem15 serpens pendens in campana inuenitur. Quod factum utiquenuncciatur et serpens sibilans ad regem deportatur et, quiaserpens mitissimus esset, (qui) ad pedes regis prouolutus tristiciamsibilans propalat queremonys. Rex [197vbl prudens et intelligensanimal turbatum (et) considerans ait seruis suis: Sequemini20 hunc serpentem in locum, quem uobis ostenderit, iusticiam facientes.Insequti famuli serpentem quendam sepem ueteremtransilierunt, subtus quem mox rumpentes inuenerunt bufonemmagnum oua serpentis incubantem. Quem protinus occideruntet rem protinus regi narrauerunt. Post anni circulum redyt25 serpens ut prius pulsans et iterum requisitus inuentus est adregem portatus. Ante pedes eius collocatus beneficy non inmemorpristini lapidem preciosum euomit, qui ocults regis appositusilluminauit eum. Sic et dominus iusticiam mirabiliter inpresentiremunerauit.Vgl. Gesta Romanorum Nr. 105; Maßmann, Kaiserchronik III997—1002.134-30 De Reynoldo iusticiario.[CJOmes quidam Reynoldus diu infirmatus audiens in lectoclamorem in ciuitate querit causam. Velant famuli. Tandemrex precipit punire communicantem, nisi causam referat. Dixerunt,quod filius eius vnicus et tocius terre successor virginem35 quandam ofifendisset, pro qua tota ciuitas turbaretur. Comes
337hec audiens grauiter turbatur. Pecyt sibi dari cultellum acutumdicens, quod uellet vngwes abscidere. Post modicum tempusiubet adesse filium. Numquid, inquit, scis te esse filium meumac me esse iudicem terre huius et dominum? Cui filius: Scio,inquit, pater. — Quare ergo tantum scelus in meo dominio 5perpetrasti? Quo tacente pater ait: Absit, ut tarn nephariumlieredem relinquam et talem dominum. Hys dictis cultellocor ipsius transfixit et eum interfecit. Sex diebus transactisinfirmitate inualescente quendam suum confessorem uocauit.Confitetur et communicare uolens. Cui confessor: Cur, inquit, 10domine, de interfeccione fily tacuisti. Cui comes: Absit, domine,ut illum dicam filium, qui reus mortis transgressor iurisse fecit indignum; ideo non filium, sed legis transgressorem,cum iudex sim, occidere illum pocius uolui, quam iustum iudiciumnon iudicarem. Tu autem , domine, contra legem dei 15mei me iudicas, qui dicit in Deuteronomio: Parentes in filiosprimo debent insurgere. Ego vero me, quia non vis, ad tribunalChristi appello, ubi deo respondcre uolo. Sed peto, exquo me communicacione indignum iudicas, ante transitummeum corpus domini michi ostendas. Quod cum oblatum 20esset et super corporate locaretur, dixit comes: Domine JhesuChriste, ego ad te appellaui, ostende nunc iudicium tuum. Etcorpus domini se eleuans in aera ori suo se adiunxit.Unsere Erzählung nennt den Vater Reynoldus iusticiarius ; beiFulgosus, Factorum et dictorum memorabilia, Antwerpen 1565, lib. Ip. 108 heißt der Vater Erchembaldus Burbatius (für Brabantius) inGermania, ebenda p. 405: De Erkembaldo Brabanto ; der Vater ruftden Sohn ans Krankenbett, und indem er sich den Anschein gibt,ihn zu umarmen, ersticht er ihn; Cat. of Rom. III 613 Nr. 92, woder Vater Erkenwaldus de Burbam heißt; Quelle ist hier Caes.Heisterb. Dial. mirac. IX 38.135-De Septem coronis monacho ostensis.[Q]vidam senex erat in Thebayde in spelunca, qui habebat 2>discipulum probatum. Consuetudo autem eius erat, ut senexdiscipulum in uespere [lOS"*^] doceret et tunc faceret dormire.Quadam autem uice infra ammonicionem obdormiuit senex etcogitabat discipulus recedere. Sed fortiter sepcies cogitacioniresistit et non abyt. Post mediam noctem euigilauit senex et 30Klapper, Erzählungen des Mittelalters 22
- Seite 298 und 299: 286sequtus est eum in suam spelunca
- Seite 300 und 301: 288asini steterunt et simul montem
- Seite 302 und 303: 290u. Gummersbach 1837 II S. 191. W
- Seite 304 und 305: 29274-Subuenit sancta Maria sue deu
- Seite 306 und 307: 294rere causam cecitatis eorum et p
- Seite 308 und 309: 296Ve michi, ({uod vnqiiam natus su
- Seite 310 und 311: 298profundum maris dicens: Cum hec
- Seite 312 und 313: 300Die, quomodo seruasti sacramentu
- Seite 314 und 315: 30284.De Septem gaudys sancte Marie
- Seite 316 und 317: 304cui diu seruierant, ut eos a tal
- Seite 318 und 319: 30689.Maria seruit paupercule in ex
- Seite 320 und 321: 30892.Super: Lauamini, mundi estote
- Seite 322 und 323: 31020minus peritus et indoctus ait:
- Seite 324 und 325: 312Vgl. Jacobus a Voragine, Lcgenda
- Seite 326 und 327: 314bus preuaricacionibus malis. Pec
- Seite 328 und 329: 316oporteret, et promiserunt fratre
- Seite 330 und 331: 318Aue Maria literis aureis, ex eiu
- Seite 332 und 333: 320Geschichte der Verehrung Marias
- Seite 334 und 335: 322uoluntatem, quam quod opus perfi
- Seite 336 und 337: 324114.Super: Verbum caro factum es
- Seite 338 und 339: 326hoc seorsum secedens corpus domi
- Seite 340 und 341: 328propter dignitatem sacerdocy me
- Seite 342 und 343: 330124.De virtitute vere contricion
- Seite 344 und 345: 332miter et pacienter propter deum
- Seite 346 und 347: 334ligare in loco delectabili et pu
- Seite 350 und 351: 338uidit eum in eodem loco assident
- Seite 352 und 353: 340Amico rem aperuit, qui confortan
- Seite 354 und 355: 342bus perdurabat. Transacta septim
- Seite 356 und 357: 344parte habui, adhiic recipe me ad
- Seite 358 und 359: 346preterysset, surgit de cella et
- Seite 360 und 361: 348Ille deliciarum illius mense obl
- Seite 362 und 363: 350dixit quidam ex socys: Magister,
- Seite 364 und 365: 352quia mala res est. Nam propter h
- Seite 366 und 367: 354i6o.Super: Non est locus, vbi no
- Seite 368 und 369: 356equum emit, frenum et accipere d
- Seite 370 und 371: 35819 II S. 202: Die Quellen der Sa
- Seite 372 und 373: 360cum Omnibus puellis^obtulit aure
- Seite 374 und 375: 362iret ad eam et per ecclesiam tra
- Seite 376 und 377: 364quia meo cordi quatuor preacutis
- Seite 378 und 379: 366aliqnem liabere invenero, te inc
- Seite 380 und 381: 368mater alma tocius Christianitati
- Seite 382 und 383: 370care pro filio sie dicentes, quo
- Seite 384 und 385: 372erunt et vnus a capite et alter
- Seite 386 und 387: 374i8i (= Anh. 17).De iuuene, quem
- Seite 388 und 389: 376biiisse. Ecce, dilectissimi, hie
- Seite 390 und 391: 378tentus quantum ad deum; secundum
- Seite 392 und 393: 380committitur mendacium propter la
- Seite 394 und 395: 382dei mandatum, quia precipit in l
- Seite 396 und 397: 384sine scito patris. Quod cum pate
337hec audiens grauiter turbatur. Pecyt sibi dari cultellum acutumdicens, quod uellet vngwes abscidere. Post modicum tempusiubet a<strong>des</strong>se filium. Numquid, <strong>in</strong>quit, scis te esse filium meumac me esse iudicem terre huius et dom<strong>in</strong>um? Cui filius: Scio,<strong>in</strong>quit, pater. — Quare ergo tantum scelus <strong>in</strong> meo dom<strong>in</strong>io 5perpetrasti? Quo tacente pater ait: Absit, ut tarn nephariumlieredem rel<strong>in</strong>quam et talem dom<strong>in</strong>um. Hys dictis cultellocor ipsius transfixit et eum <strong>in</strong>terfecit. Sex diebus transactis<strong>in</strong>firmitate <strong>in</strong>ualescente quendam suum confessorem uocauit.Confitetur et communicare uolens. Cui confessor: Cur, <strong>in</strong>quit, 10dom<strong>in</strong>e, de <strong>in</strong>terfeccione fily tacuisti. Cui comes: Absit, dom<strong>in</strong>e,ut illum dicam filium, qui reus mortis transgressor iurisse fecit <strong>in</strong>dignum; ideo non filium, sed legis transgressorem,cum iudex sim, occidere illum pocius uolui, quam iustum iudiciumnon iudicarem. Tu autem , dom<strong>in</strong>e, contra legem dei 15mei me iudicas, qui dicit <strong>in</strong> Deuteronomio: Parentes <strong>in</strong> filiosprimo debent <strong>in</strong>surgere. Ego vero me, quia non vis, ad tribunalChristi appello, ubi deo respondcre uolo. Sed peto, exquo me communicacione <strong>in</strong>dignum iudicas, ante transitummeum corpus dom<strong>in</strong>i michi ostendas. Quod cum oblatum 20esset et super corporate locaretur, dixit comes: Dom<strong>in</strong>e JhesuChriste, ego ad te appellaui, ostende nunc iudicium tuum. Etcorpus dom<strong>in</strong>i se eleuans <strong>in</strong> aera ori suo se adiunxit.Unsere Erzählung nennt den Vater Reynoldus iusticiarius ; beiFulgosus, Factorum et dictorum memorabilia, Antwerpen 1565, lib. Ip. 108 heißt der Vater Erchembaldus Burbatius (für Brabantius) <strong>in</strong>Germania, ebenda p. 405: De Erkembaldo Brabanto ; der Vater ruftden Sohn ans Krankenbett, <strong>und</strong> <strong>in</strong>dem er sich den Ansche<strong>in</strong> gibt,ihn zu umarmen, ersticht er ihn; Cat. of Rom. III 613 Nr. 92, woder Vater Erkenwaldus de Burbam heißt; Quelle ist hier Caes.Heisterb. Dial. mirac. IX 38.135-De Septem coronis monacho ostensis.[Q]vidam senex erat <strong>in</strong> Thebayde <strong>in</strong> spelunca, qui habebat 2>discipulum probatum. Consuetudo autem eius erat, ut senexdiscipulum <strong>in</strong> uespere [lOS"*^] doceret et tunc faceret dormire.Quadam autem uice <strong>in</strong>fra ammonicionem obdormiuit senex etcogitabat discipulus recedere. Sed fortiter sepcies cogitacioniresistit et non abyt. Post mediam noctem euigilauit senex et 30Klapper, Erzählungen <strong>des</strong> <strong>Mittelalters</strong> 22