Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ...

335aliquid accepturum. Qui cum Petro ei obuiam uenienti deecclesia fecisset instanciam, proiectus est ab eo cum cuneo. Cumautem Petrus obdormisset, uidit se duci ad Judicium, et cumdyaboli multa mala ponerent in stateram, solus cuneus, queminportune proiecit, plus omnibus malis ponderauit. Qui post- 5quam euigilasset, cuncta [197•"^j bona sua dedit pauperibus.Post omnia pauperi nudo dedit uestem, quam postea uenalemuidit in foro, de quo turbatus est. Sed in nocte dictum est ei:Non eures, quod ipsi dono tuo faciant, cum tu bona in memoriaillis tribuis. Postea erogatis omnibus et relictis cogit seruum 10suum, ut ipsum venderet et precium pauperibus daret.In den Vitae patrum (Venedig 15 12 Bl. 124^!}) wirft er demArmen einen Stein entgegen ; vgl. Jacobus a Voragine, ed. Graesse(1846) p. 127 cap. 27. Quelle ist die Historia s. Petri Telonarii(Migne Serie graeca, Bd. 114 Sp. 927).132.Temptacio de esu carnium et de confessione.[M]onachus quidam, dum temptaretur de esu carnium, adsororem suam ueniens, rogauit, ut sibi carnes prepararet inaliquo secreto loco. Quo facto eo sub quadam fenestra sedente 15ait frater sorori: Male hie sedeo, quia forsitan hie uidebor.Cum autem alium locum peteret sub doleo absconsus, eleuansoculos uidit vnum oculum se videntem. Qui confusus in suocorde relictis carnibus nimium dolens redyt ad claustrum; preuerecundia non est ausus confiteri. Et sibi ipsi pro penitencia 20posuit, quod, quidquid ab ipso propter deum peteretur, nunquamesset negaturus. Tandem deus, qui uult omnes hominessaluos facere, nolens eum perire in forma leprosi uenit ad portamclaustri, quam ille custodiebat, petens sibi aliquid pro dei amoredari. Postquam elemosinam accepisset, iterum pulsat. At ille: 25Nimis, inquit, pulsas, sed fiat, quod vis. Quo facto ait leprosus:Caput michi laua. Inuitus est; tamen dei amore uictus lauitcapud eius et uidit in uertice ipsius oculum ac mirans ait:Quidnam est hoc? Cui ille: Oculus est, [197^*] inquid, qui vidit,quod carnes sub doleo comedere uoluisti. Et monachus territus 30ad pedes domini procidit ueniam postulans. Cui dominus:Non te perire uolui. Ideo huc ueni. Uade confiteri peccatatua et salueris. Qui iussa conplens est saluatus.Quelle ist Petrus Damianus, Opus XLII: De non fallenda fideDeo obstricta (Migne, Series lat. CXLV, 671); ähnlich Cat. ofRom.III 433 Nr. 37. Literatur in Herrigs Archiv Bd. 118 (1907) 69.