Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ... Erzählungen des Mittelalters in deutscher Ãbersetzung und ...
328propter dignitatem sacerdocy me inclinare oportuit. Audientesillipenitenciam agentes non redierunt, sed uitam suam in meliusmutauerunt.Die Geschichte ist in Magdeburg lokalisiert. Vgl. Thomas Cantipratanus,Apiarius lib. II c. 40: Im Jahre 1231 predigte gegen dieHäretiker Conradus (von Marburg) in Theutonia. Nach seinem Tode(1233) will ein Häretiker einen Dominikaner gewinnen, indem erihm verspricht, ihm Christus zu zeigen. Er führt ihn in einen Palast ineinem Berge. Sie sehen auf Thronen einen Rex cum Regina, beiihnen seniores quasi patriarche uel uelud apostoli astante permaximamultitudine angelorum. Der Mönch hat heimlich das Sakramentmitgebracht und reicht es der Königin mit den Worten: »Bist duMaria, so nimm deinen Sohn«. Sofort verschwindet der Zauber.Tantetenebre ibidem fuerunt, vt vix frater cum ductore suo ad montisexitum regredi potuerunt. Noch enger verwandt mit der vorliegendenErzählung ist die aus einer Exempelsammlung Annulus pars Ic. 1 1 entlehnte, ebenfalls in Magdeburg lokalisierte Geschichte, diegedruckt ist in den Exempla (ed. Klapper 191 1) p. 48 Nr. 60; derGeistliche, der das Sakrament vorüberträgt, ist hier der Plebanussancti Johannis; ähnlich bei Gotschalk Hollen, Sermones hiemalesNr. 68 ; Cat. of Rom. III 644 Nr. 26 : In transmarinis partibus, alsoauf dem Festlande ; ebenda III 407 Nr. 3 wird die Geschichte voneinem clericus aus Billing Hall in der Parochie St. Peter-le-Bailleyzu Oxford vom Jahre 1298 erzählt; der clericus wird Franziskaner ;ebenda III 505 Nr. 22 ohne Orts- und Zeitangabe (Hs. Harley 2851um 1300); III 545 Nr. 62 (Arundel 506 aus Mainz stammend)verlegt die Geschichte nach Paris; III 675 Nr. 18 (Harley 2346,Mitte 14. Jhdt.) bringt eine ähnliche Vision; hier sieht ein Jude,wie die Dämonen das Sakrament verehren.121.Per que quis peccat, in illis punitur.5 [SJacerdos quidam uocatus pro vnccione extrema ad quendamvirum despectum et miserum, qui semper mala et turpialoquebatur et specialiter de sacerdotibiis, quem cum sacerdosinvngere uellet, uolens attingere labia sua, os suum tantumexcreuit, ut totam faciem horribiliter operiret. Sacerdos timens10 ac stupens, quando os discernere non posset, manum retraxit.Quo orante pro peccatore statim visibiiiter caro illa in formampristinam est reuersa. Attentat ille invngere, quod et factumest. Sacerdos admiracione postposita iustum dei iudicium intellexit,quia, per quod quis peccat, in illo punietur. Domum15 reuertitur infirmum deo commendando.
329122.De virtuteconfessionis.[165 ra] [JJvLienis quidam dyabolo se commendans diu sibiseruierat. Timens ergo dyabolus, ut iuuenem amitteret, quadamdie in forma hominis, puta sui socy, ipsi apparens dixit:Eamus ad ripam fluminis foris ciuitatem, uolens eum precipi- 5tare. llle autem annuens nee intelligens, quis esset. Processeruntautem in uia circa quandam ecclesiam. Uidens in ea,quos eciam diligeret, ecclesiam intrauit dyabolo ipsum forisexspectante. Juuenis ibidem exemplo aliorum confitebatur.Dyabolus foris stans singulos ecclesiam exeuntes quesiuit de 10suo socio. Postremo iuuenis egressus ecclesiam. Dixit ad eumdyabolus: Uenitne socius meus? Cui ille: Cognoscisne illum?Cui dyabolus: Vtique cognoscerem, si esset sicut prius.Responditiuuenis: Ego sum, qui heri tuus erat socius, sed de tua socialitatedeus me misericorditer liberauit. 15Vgl. Exempla (ed. Klapper) p. 47 Nr. 57, wo als Quelle Annulusc. 14 angegeben wird; Cat. of Rom. III 604 Nr. 7.123.Item de virtute confessionis.[Q]vidam demoniacus (qui) peccata hominum prouulgareconsueuerat. Et cum quidam miles suam vxorem suspectamhaberet, cum alio milite venit ad demoniacum vxoris sui(l)facinus explorare cupiens et illum suspectum militem secum 20duxit. Timens autem miles cum vxore suspicari, quia verumerat, sua peccata confitebantur hoc proposito amplius non faciendi.Venientes autem ad demoniacum [195^^] quesiuit ab eo miles,qualem haberet vxorem. Et cum demoniacus tytubaret, dixitmiles: Die michi occulte, si times dicere coram astante. Cui 25demoniacus: Nescio, quid dicam, quia multas habui turpitudinesin mea scriptura, sed illas inuenio omnes deletas. Et siesuspicionem euaserunt. Beati, quorum remisse sunt iniquitates «et quorum tecta sunt peccata !Ähnlich Jacques de Vitry (ed. Crane) p. iio Nr. CCLXIII; GestaRomanorum ed. Oesterley Nr. 13; Cat. of Rom. III 21 Nr. 81, III599 Nr. 5: Narrauit quidam magister Parisiensis; ebenda III 659Nr. 171.
- Seite 290 und 291: 278post tempus aliquod in oracione
- Seite 292 und 293: 280studuit deseruire. Quadam vice i
- Seite 294 und 295: 282autem milite et viso miraculo da
- Seite 296 und 297: 284citissime dedit intersignum ad s
- Seite 298 und 299: 286sequtus est eum in suam spelunca
- Seite 300 und 301: 288asini steterunt et simul montem
- Seite 302 und 303: 290u. Gummersbach 1837 II S. 191. W
- Seite 304 und 305: 29274-Subuenit sancta Maria sue deu
- Seite 306 und 307: 294rere causam cecitatis eorum et p
- Seite 308 und 309: 296Ve michi, ({uod vnqiiam natus su
- Seite 310 und 311: 298profundum maris dicens: Cum hec
- Seite 312 und 313: 300Die, quomodo seruasti sacramentu
- Seite 314 und 315: 30284.De Septem gaudys sancte Marie
- Seite 316 und 317: 304cui diu seruierant, ut eos a tal
- Seite 318 und 319: 30689.Maria seruit paupercule in ex
- Seite 320 und 321: 30892.Super: Lauamini, mundi estote
- Seite 322 und 323: 31020minus peritus et indoctus ait:
- Seite 324 und 325: 312Vgl. Jacobus a Voragine, Lcgenda
- Seite 326 und 327: 314bus preuaricacionibus malis. Pec
- Seite 328 und 329: 316oporteret, et promiserunt fratre
- Seite 330 und 331: 318Aue Maria literis aureis, ex eiu
- Seite 332 und 333: 320Geschichte der Verehrung Marias
- Seite 334 und 335: 322uoluntatem, quam quod opus perfi
- Seite 336 und 337: 324114.Super: Verbum caro factum es
- Seite 338 und 339: 326hoc seorsum secedens corpus domi
- Seite 342 und 343: 330124.De virtitute vere contricion
- Seite 344 und 345: 332miter et pacienter propter deum
- Seite 346 und 347: 334ligare in loco delectabili et pu
- Seite 348 und 349: 336133-De iusticia et virtute grati
- Seite 350 und 351: 338uidit eum in eodem loco assident
- Seite 352 und 353: 340Amico rem aperuit, qui confortan
- Seite 354 und 355: 342bus perdurabat. Transacta septim
- Seite 356 und 357: 344parte habui, adhiic recipe me ad
- Seite 358 und 359: 346preterysset, surgit de cella et
- Seite 360 und 361: 348Ille deliciarum illius mense obl
- Seite 362 und 363: 350dixit quidam ex socys: Magister,
- Seite 364 und 365: 352quia mala res est. Nam propter h
- Seite 366 und 367: 354i6o.Super: Non est locus, vbi no
- Seite 368 und 369: 356equum emit, frenum et accipere d
- Seite 370 und 371: 35819 II S. 202: Die Quellen der Sa
- Seite 372 und 373: 360cum Omnibus puellis^obtulit aure
- Seite 374 und 375: 362iret ad eam et per ecclesiam tra
- Seite 376 und 377: 364quia meo cordi quatuor preacutis
- Seite 378 und 379: 366aliqnem liabere invenero, te inc
- Seite 380 und 381: 368mater alma tocius Christianitati
- Seite 382 und 383: 370care pro filio sie dicentes, quo
- Seite 384 und 385: 372erunt et vnus a capite et alter
- Seite 386 und 387: 374i8i (= Anh. 17).De iuuene, quem
- Seite 388 und 389: 376biiisse. Ecce, dilectissimi, hie
329122.De virtuteconfessionis.[165 ra] [JJvLienis quidam dyabolo se commendans diu sibiseruierat. Timens ergo dyabolus, ut iuuenem amitteret, quadamdie <strong>in</strong> forma hom<strong>in</strong>is, puta sui socy, ipsi apparens dixit:Eamus ad ripam flum<strong>in</strong>is foris ciuitatem, uolens eum precipi- 5tare. llle autem annuens nee <strong>in</strong>telligens, quis esset. Processeruntautem <strong>in</strong> uia circa quandam ecclesiam. Uidens <strong>in</strong> ea,quos eciam diligeret, ecclesiam <strong>in</strong>trauit dyabolo ipsum forisexspectante. Juuenis ibidem exemplo aliorum confitebatur.Dyabolus foris stans s<strong>in</strong>gulos ecclesiam exeuntes quesiuit de 10suo socio. Postremo iuuenis egressus ecclesiam. Dixit ad eumdyabolus: Uenitne socius meus? Cui ille: Cognoscisne illum?Cui dyabolus: Vtique cognoscerem, si esset sicut prius.Responditiuuenis: Ego sum, qui heri tuus erat socius, sed de tua socialitatedeus me misericorditer liberauit. 15Vgl. Exempla (ed. Klapper) p. 47 Nr. 57, wo als Quelle Annulusc. 14 angegeben wird; Cat. of Rom. III 604 Nr. 7.123.Item de virtute confessionis.[Q]vidam demoniacus (qui) peccata hom<strong>in</strong>um prouulgareconsueuerat. Et cum quidam miles suam vxorem suspectamhaberet, cum alio milite venit ad demoniacum vxoris sui(l)fac<strong>in</strong>us explorare cupiens et illum suspectum militem secum 20duxit. Timens autem miles cum vxore suspicari, quia verumerat, sua peccata confitebantur hoc proposito amplius non faciendi.Venientes autem ad demoniacum [195^^] quesiuit ab eo miles,qualem haberet vxorem. Et cum demoniacus tytubaret, dixitmiles: Die michi occulte, si times dicere coram astante. Cui 25demoniacus: Nescio, quid dicam, quia multas habui turpitud<strong>in</strong>es<strong>in</strong> mea scriptura, sed illas <strong>in</strong>uenio omnes deletas. Et siesuspicionem euaserunt. Beati, quorum remisse sunt <strong>in</strong>iquitates «et quorum tecta sunt peccata !Ähnlich Jacques de Vitry (ed. Crane) p. iio Nr. CCLXIII; GestaRomanorum ed. Oesterley Nr. 13; Cat. of Rom. III 21 Nr. 81, III599 Nr. 5: Narrauit quidam magister Parisiensis; ebenda III 659Nr. 171.