Das Universale Recht bei Johannes Calvin - Doria

88iudicas, id est qui iudicium rationis et discretionis boni habes et mali. Ab hoc quippecontemptu, paruuli qui nondum discretionem habent liberi sunt. In quo enim uereinexcusabilis? quia etiam proprio iudicio tuo condemnandus, cum in aliis reprehendas eademquae facis, aut similia. Hoc autem maxime spectat ad superbam Romanorum contentionem,qua se alterutrum praeponere uolebat, et se ipsos singuli defendentes, alios criminososiudicibant. ...” s. 76; (Rm 2:20) “Sic continua: quare per legem compesci a sua gloriationehomines debeant? Quia per eam inexcusabiles de peccatis suis maxime redduntur quae peream cognouerunt potius quam amiserunt, immo etiam auxerunt ut in sequentibus dicturusest: Vt fiat supra modum peccans peccatum per mandatum.” XI s. 111; — Petrus Abelardus,Theologia Christiana, V 4 / Theologia “Scholarium” III, 4 “Hoc quidem modo et ipse perhibetApostolus / apostolus Deum / deum sui notitiam / reprobis quoque contulisse, iuxta quod adRomanos scribens, inexcusabilem omnem hominem esse convincit et de contemptu suicontidorius arguendum, cum eius notitiam / noticiam lex ipsa naturalis, quae in rationeconsistit, etiam sine scripto in ipsa operum eius exhibitionem omnibus afferret.” CCCM XII,348 / XIII, 500; – Ruperti Tuituensis, De sancta Trinitate et operibus eius 2 102 “Est eniminexcusabilis, cum ad Dei similitudinem non peruenerit: quia uidilicet bono instrumento adhoc, propter quod sibi datam est, uti noluit.” CCCM XXI—XXIV, 187; 10 1769—71 “Primum inanimalia uindicta grassatur, non repente irruens sed paulatim adipsos usque progrediens acpedetemptim corripiens peccatores, ut inexcusabiles sint.” CCCM XXI—XXIV, 628; 20 869—71“Pro hoc, inquam, amplius iudicandi sunt, et pro hoc multo maxime inexcusabiles erunt.”CCCM XXI—XXIV, 1141; 30 902—6 “Non ignorabat Dominus Deus quod nec ipsi audirent necquiescerent, sicut nec patres eorum audierant aut quieuerant, sed illis oportebat primum lociverbum Dei, ut essent inexcusabiles, scire nolentes, quod proheta ille, de quo praedixeratMoyses, fuerit in medio eorum.” CCCM XXI—XXIV, 1665; – Ruperti Tuituensis, De gloria ethonore Filii Hominis super Mt 10:5–8 8 640—642 “Haec facite in testimonium, ut de uisitatione suagaudeant quidem oues, sint autem hirci inexcusabiles. In his autem omnibus aliena sitintentio cupiditatis ab uirtutis” CCCM.XXIX, 245; Mt 11:16–19 9 564—6 “Nonne ergoinexcusabilis est generatio haec? Plane inexcusabilis, ut stulti pueri, Deus autem, uelsapientia Dei non est unde arguatur, ita ut constanter dicere possit: Quid ultra debui facere tibi,et non feci?” CCCM XXIX, 280; Mt 12:14 9 1005—7 “Superesti enim et ueritate sermonis etpotentia uirtutis, atque ideo de ignorantia inexcusabiles, consilium faciebant quomodo eumperterent:” CCCM XXIX, 292; – Galteri a Sancto Victore et quorundam aliorum. Sermones ineditestriginta sex. Sermo XVIII, 11 (Sermo de Epiphania Domini) “Nos iam cognouimus ueritatem,et ideo inexcusabiles erimus si tantam contempserimus salutem.” CCCM .XXX, 159; –Guilelmi a Sancto Theodorico, Expositio super epistolam ad Romanos. Rm 2:1 “Inexcusabilis est,quem non latet ueritas, et perseuerat in eo iniquitas. ... Propterea, o homo, qui ex lege iudicas,inexcusabilis es, sed et tu, omnis homo, qui nec legem nosti, nec iudicas, nichilominusinexcusabilis es. Non enim admittit excusationem, qui scit se hominem rectum fecisse, etinsuper obedientiae dedisse praeceptum et testimonium conscientiae in lege naturae. Inneutro ergo iusta est excusatio; sed in utrumque iusta damnatio. Si enim inexcusabiles illi,qui inuisibilia Dei a creatura mundo per ea quae facta sunt intelligere non potuerunt, quantomagis qui ex lege eius instructi, confidunt se esse duces caecorum et lumen eorum qui intenebris sunt? Ad eos quippe proprie hic sermo dirigitur: O, homo, non spiritus, humanaquippe superbia excusare te niteris, humana sapiens, et secundum hominem iudicans.”