Text - Sauerländer Heimatbund e.V.

Ratz dervan af un met Blosen aan diän Beinen,
doch tefriän iuwer dat, wat vi an diäm Dage erliäwet han,
landeren vi amme Owende wier terheimen.
23. Rund imme’t Christbeomshoggen
Dat Christbeomshoggen, dat is ne Kunst fer siëck,
dat giätt neo lange nit jeder imme Griëpp.
Un jede Hegger, doi dat richtig kann,
doi is in der Christbeomstied en gesochten Mann.
Hoi kickelt si en Kriëppel richtig iut
un maket met ner scharpen Akes en briukbaren Beom deriut.
(Soi sind krumm gewassen un het liuter Aste, dat is en Kriëppel.)
Doi Handlers schugget eok nit diän Wiäg in de Fichten
un soiht an Ort un Stië no’m Rechten.
Doi Heggers het dat Kummen fix inachte
un siät iärk: „Manneken, wachte!“
Se niämmet en Frung droige Gras un butzet
diäm Handler de Schauh.
Dat hoitet, dat hoi met Moten
eis matt en Drinkgeld springen loten.
Hoi packet alt vanselwer in de Taske
un tuiht herviär met Kickelwater ne Flaske.
Doch wann dat met diän Pullen te areg wor,
dann wor diän Kerls dat Hoggen te schwor.
Drimme makeren iärk doi Heggers ungernein af:
Vi niämmet diäm Handler statt Pullen et Geld derfiär af.
Domet gengen se dann, wann doi Christbeomstied verbi,
domet iären Mamas no’m Kammer un makeren iärk
en Gemuitlechen met ner gurren Iäterie.
Doi Handlers, se weerd eok Christbeomsmackeser nennt,
liät se nit eis et Geld op de Hand,
Dann weerd se speckert, dann mott se soihn, wo se blitt,
un wo se immetsiß iäre Boime kitt.
Et is alt passeiert, se makeren iärk met diän Boimen op un dervan,
23