aktiv am liewen - RBS

A munnech al Geschicht verzaapt,
emol reel, mol iwwerdriwwen
vum Drill, vu Bulli, Inspectiounen
a wien emol an de Bunker gaangen,
an dat natierlech ouni Grond
déi Strof, déi war dach glat erfonnt,
vu Parad an Instructioun
a vu schlecht gewickste Schong,
wien owends ni zur Zäit am Bett,
a wien déi flottste Freiesch hätt.
War et de Patriot, war et de Wäin,
se stëmmen d’Nationalhymn un
a stongen all am garde-à-vous,
wéi fréier mat der Uniform.
’t huet een souguer eng Tréin gesinn.
De schéinen Dag war bal passé
An se stungen all parad.
Virun der Dier beim Zimmesch Mätt.
De Fotograf dee war bestallt,
et gouf eng Foto nach gemat
et war e Bild fir d’Éiwegkeet.
Adieu Kommeroden, den Dag ass ëm,
an zeng Joer gesi mir eis erëm.
Zeng Joer ware gläich passéiert,
an allerlee war du changéiert.
De Gedenkdag war ze feieren, an net méi,
den Dag vum Antrëtt an d’Arméi.
Si sëtzen sech erëm all zesummen.
Fir déi schéi Feier gutt ze plangen.
Et blouf nach just déi wichteg Fro,
wou ass e gudde Restaurant?
Gi mir an d’Stad, gi mir op Esch,
op Miersch oder op Dikkerech?
Den Nick hat eng Propos ze maachen
Fir siechzeg Joer ze gedenken,
géing hei soe bei Zimmesch Mätt.
Hien huet vun en all säi Beifall kritt.
Ma jo, mengen s’all, woufir dann net,
mir ginn dann emol bei Zimmesch Mätt,
wee do ... ware mir nach net.
» Madeleine Wies-Bredimus
Von Lesern für Leser 15