Ausgabe 5/2013 - Schibri-Verlag
Ausgabe 5/2013 - Schibri-Verlag
Ausgabe 5/2013 - Schibri-Verlag
Erfolgreiche ePaper selbst erstellen
Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.
18 PlattsnacKers<br />
Snack mal ’n bäten Platt<br />
Up Hochdüutsch seggt man: „Warum in die Ferne schweifen,<br />
wenn das Gute liegt so nah.“ Mit dat Goode meen ick in dissen<br />
Tosamenhang de schöne Natur. Ick verstoh up eene Art de<br />
Lüud, de giern wiede Reisen in Urlaub maken. Doch manchmal<br />
denk ick, ob de woll weeten wo schön dat hier bi uns in Mäkelborg<br />
is. Nülich hemm wie es eenen Utfluch nah Teterow makt.<br />
Wi, dat sünd de Wulkenziner Plattsnackers. Uns Frau Rentner,<br />
eene Urteterowerin hard uns een wunnerschönet Programm<br />
för den ’n Dach tosamen stellt.<br />
Teterow ken’n doch meistendeels nur von ’t Dörchführen up`n<br />
Wech nah Rostock. Ne Fründin von Frau Rentner, de Chefin von<br />
dat Museum, nähm uns fründlich in Empfang. Dat Museum is<br />
in een von de öllsten Hüser von de Stadt un is offiziell noch gor<br />
nich up. Se führte uns dörch de Rüme un vertellte allerhand Saken<br />
ut ehre Stadt. Väl gifft dat noch to don bevör allens farig is.<br />
Wi hemm de jung Frau bewunnert, wie se sich dull achter de<br />
Sak mit dat Museum klemmt. Meistendeels is se up sich alleen<br />
anwäsen un up, wie dat so in Niedüutsch heet „Sponsoren“. As<br />
wi dörch de Stadt bummelten, wiern wi erstaunt, wo schön de<br />
Teterowschen ehr lütt Stadt wedder makt hemm. Sihr beindruckt<br />
hett uns de Kirch St. Peter Paul. Sonne prachtvollen Kirchen<br />
gifft dat nich so oft in uns Lannen. Vör dat Rathus stünn wi an<br />
den’n Brunnen mit de Geschicht oewer den’n Teterowschen<br />
Häkt, de Se sicherlich uk kennen.<br />
Die Häkt un die Klingelklock<br />
Eins hadden die Teterowschen ok ’n groten Häkt fungen.<br />
Oewer sei wullen em uphägen, bet den Burmeister sein Geburtstag<br />
wir.<br />
Dor bünden sei den Häkt ’ne Klingelklock üm den Hals, dat sei<br />
hüren künnen, wo hei afbleew, un em ok wedderfinden künnen<br />
– un sett’ten em wedder in den See.<br />
De Teterowschen warn ja allerhand Streiche nahseggt. In een<br />
Book „Plattdüutsche Schwänke“ von Siegfried Neumann fünn<br />
ick noch mihr oewer de Lüud in Teterow.<br />
Die Stadtbull ward weid’t<br />
Die Teterower hadden sick gemeinschaftlich einen Bullen köfft.<br />
Um die Stadt rüm wir ’ne grote Muer. Un up die Muer stünd väl<br />
Gras. Weil nu jeder dat Gras hebben wull, würd beschlaten, dat<br />
Gras von den Stadtbullen affräten tau laten.<br />
Hiertau steegen mihrere Kierls up die Muer. Unnen bünden<br />
weck den Bullen einen Strang üm ’n Hals, un die dor baben<br />
treckten an.<br />
As hei bienah rup wir, donn stek hei die Tung’ all ruut, denn die<br />
Luft bleew am all weg.<br />
Dat wüßten die Teterower oewer nich, sondern die dachten:<br />
„Kiek mal bloß an, wo hei sick all freut, hei schmackmünd’t<br />
all orndlich.“<br />
Dat Tellen<br />
Einmal sünd twölf Teterower tausamen un tellen sick un koenen<br />
sick absolut nich einigen, woväl sei sünd.<br />
Nu tellen sei ümmer: „Ick bün ick, un du büst ein …“ Un so<br />
tellen sei man ümmer elben ruuter.<br />
Donn hödd’t die Kauhhirt dor. Die seggt ehr, sei soelen man all<br />
rund üm ’n frischen Kauhschiethümpel liggen gahn un stäken<br />
dor ehr Näs’ rin un tellen denn die Löcker, denn würden sei woll<br />
die richtige Tall kriegen.<br />
Dat Rathuus ward schaben<br />
Die Teterowschen hadden ’n Rathuus buugt, oewer as dat trecht<br />
wir, stünd ’t nich in dei Midd’up ’n Markt.<br />
„Je“, seggt die Burmeister, „dissen Schaden möten wi afhelpen,<br />
wi willen ’t Rathuus bet tau schuben!“ – Hei leggt sienen Rock<br />
he nun seggt: „Bet an den Rock möten wi ran!“<br />
Sei gahn nu all nah ’t anner End’hen un schuben. Middewiel<br />
kümmt ’n Handwarksburß un nimmt den Rock mit, die dor liggt.<br />
As sei ’n bäten schaben hebben, will die Burmeister taukieken,<br />
ob ’t all wiet naug is: „Holt’t doch bloß up!“, schriegt hei, „dat<br />
is all tau wiet, dat is all baban nach mienen Rock rup!“<br />
Man moet sicher nich allens glöben wat de Teterowschen so<br />
nahseggt ward, oewer to’n Hoegen is dat doch woll.<br />
Meddach hemm wi in de Gaststätt „Uns Hüsung“ midden in’n<br />
Busch äten. Wenn Se ees in’n Teterow ünnerwägens sünd, un<br />
groten Hunger hemm, denn kann ick Se dissen Krog würklich<br />
empfählen. Dat gifft dor nich nur eenfach Schnitzel, sonnern<br />
XL-Schnitzel un Iesbeen ward in ’n lütten Swientroch serviert.<br />
Man kümmt gor nich ümhen, sich den’n Rest inpacken to laten,<br />
denn dat kann ’n bi’n besten Willen nich schaffen.<br />
Denn güng dat wieder an’n Teterowschen See. De Kapitän von<br />
de lütt Barkass is uk n’ plattdüutschen un he is würklich nich<br />
up’n Mund fallen. To’n Bispill säd he „Vergäten Se nich oewerall<br />
to vertellen, dat dat in Teterow fliederfarbende Schwäne gifft“.<br />
Toierst hemm wie em utlacht oewer denn kämen wi dorachter.<br />
He hett ja Recht dat gifft ja witten Flieder. Staunt hemm wi,<br />
wie grot de Teterowsche See is, dat harn wi nich vermaund.<br />
Anleegt hemm wi denn in Teschow. Dat dortige Schlott is sihr<br />
schön makt worn un innen is een Hotel. Ringsüm dat Schlott<br />
is ne riesige Golfanlach. Manch eener schient disse Sportart<br />
ja wat aftogewinnen, wi iehr nich. So löten wi uns Kaffee un<br />
Koken munden un hemm ümmer wedder seggt: „Wo schön is<br />
doch uns Mäkelborg.“<br />
Villicht hett Se dit ees wedder up ’n Geschmack bröcht, un Se<br />
maken uk een Utfluch.<br />
Marie-Luise Beier ut Wulkenzin