Approximationstheorie
Approximationstheorie
Approximationstheorie
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
4.5 Multivariate Bernsteinpolynome 89<br />
Beweis: Wir beweisen (4.28) für den Fall, daß vj > 0, j = 0, . . . , k, der Rest folgt aus Gründen<br />
der Stetigkeit. Damit sind die Zahlen<br />
wohldefiniert, erfüllen<br />
λj =<br />
λj > 0 und 1 − λj =<br />
und wir können die Punkte<br />
mittels der Rekursion<br />
vj<br />
, j = 0, . . . , k,<br />
1 − v0 − · · · − vj−1<br />
=vj+1+···+vk<br />
<br />
1 − v0 − · · · − vj<br />
1 − v0 − · · · − vj−1<br />
u ℓ,j , j = 0, . . . , k, ℓ = j, . . . , k,<br />
initialisiert mit u ℓ,0 = u ℓ , ℓ = 0, . . . , k, einführen. Wegen<br />
≥ 0, also 0 < λj ≤ 1,<br />
u ℓ,j+1 := λju j,j + (1 − λj) u ℓ,j , (4.29)<br />
u ℓ,j+1 − u ℓ′ ,j+1 = λju j,j + (1 − λj) u ℓ,j − λju j,j − (1 − λj) u ℓ′ ,j = (1 − λj)<br />
<br />
u ℓ,j − u ℓ′ <br />
,j<br />
ergibt sich per Induktion, daß jede Kante u ℓ,j − u ℓ′ ,j , ℓ, ℓ ′ = j, . . . , k, j = 0, . . . , k, parallel zu<br />
einer Achse von Sd ist und somit ist für j = 0, . . . , k − 1 und ℓ = j + 1, . . . , k<br />
f u ℓ,j+1 = f λju j,j + (1 − λj) u ℓ,j ≤ λjf u j,j + (1 − λj) f u ℓ,j . (4.30)<br />
Da außerdem für ℓ = 0, . . . , k<br />
ist<br />
λℓ<br />
ℓ−1<br />
vℓ<br />
(1 − λj) =<br />
1 − v0 − · · · vℓ−1<br />
j=0<br />
ℓ−1<br />
j=0<br />
1 − v0 − · · · − vj<br />
1 − v0 − · · · vj−1<br />
u k,k = λk−1 u k−1,k−1 + (1 − λk−1) u k,k−1<br />
<br />
= λk−1 λk−2u k−2,k−2 + (1 − λk−2)u k−1,k−2<br />
+ (1 − λk−1) λk−2 u k−2,k−2 + (1 − λk−2) u k,k−2<br />
= vℓ,<br />
= λk−2u k−2,k−2 + (1 − λk−1) λk−2 u k−1,k−2 + (1 − λk−1) (1 − λk−2) u k,k−2<br />
.<br />
=<br />
k<br />
ℓ=0<br />
λℓ<br />
ℓ−1<br />
(1 − λℓ) u ℓ,0<br />
=<br />
j=0<br />
<br />
=vℓ<br />
<br />
=u ℓ<br />
k<br />
j=0<br />
vj u j = u.