Wirth, Herman – Die Ura Linda Chronik - Gnostic Liberation Front

Wirth, Herman – Die Ura Linda Chronik - Gnostic Liberation Front Wirth, Herman – Die Ura Linda Chronik - Gnostic Liberation Front

gnosticliberationfront.com
von gnosticliberationfront.com Mehr von diesem Publisher
04.06.2013 Aufrufe

13 John Mitchell Kemble : On some remarkable sepulchral objects from Italy, Styria and Mecklenburgh. Archaeologia, Vol. XXXVI, London 1855, S. 349- 369. 14 Für das St. Nikolasfest als altes, verschobenes Julfest vgl. H. U., Anm. 87, S. (19). 15 Für die nachträgliche Anbringung der betreffenden Inschrift »Viva« mit dem »Christogramm« vgl. Paris : Art et Industrie de l’Espagne primitive II, S. 236, Fig. 375. 16 Johan Winkler : Friesche Naamlijst. Friesch Woordenboek, Bd. IV, Leeuwarden 1898, S. 442. Waling Dijkstra : Friesch Woordenboek, Bd. III, Leeuwarden 1911, S. 421. 17 Ubbo Emmius : Rerum Frisicarum Historia. Lugduni Batavorum apud Ludovicum Elzevirium, 1616, fol. 3435. Omnes vero cingulum ex iisdem metallis, ex quo ensem suspenderent, supra tunicarum plicas gestabant. Sed ea res in viris iamdudum in desuetudinem init. In feminis cultus antiquus haesit diutius : Illae vitta simplice caput tectae, tunica una rubea a summis humeris ad pedes dimissa simplicissimi operis, ex fimbriis deorsum vergentibus consuta vestiebantur, quam infra costas cingulo tantum in plicas collectam coarctabant. (Beschreibung des Tragens des Goldschmuckes) : . . . . magna pars corporis tegeretur, ipsaeque matronae auro totae fulgentes. Amazonum instar, armatae viderentur, magna cum admiratione spectantium peregrinorum. Nec enim in Europa simile quicquam licet alibi, in plebe praesertim rustica, videre. Crines autem in cirrum compositos dimittebant per tergum; ab his bullas, glandes, similiaque alia ex pretio conflata metallo, perque filamina cirro innexa suspendebant, sinebantque late ad nates usque defluere. Et nulla prope erat tam arctae fortunae foeminae, quae non aliquid harum rerum haberet. Chronique ofte Historische geschiedenisse van Vrieslant . . . beschreven door Doct. Pierium Winsemium. Historie-schrijver der E. M. H. Staten van Vrieslant. Gedruckt tot Francker bij Jan Lamsinck. 1622. fol. 151: Verthoninghe der olde Vriessche cledinghe van Edel-Juffrouwen, Burgerinnen en Landt-Wijven. 318

fol. 156: Wat aengaet ⁄ die cleedinge der Vrouwen ⁄ wordt beschreven in onse oude Chronique ⁄ dat dieselve over-rocken droegen ⁄ met diepe vouden van beneden tot boven gehecht ⁄ daer uyt gesneden overlyven opstonden ⁄ overal met goudene verguldene ofte silveren spangen besett ⁄ sommige rondt ⁄ sommige viercant. Waerinne nochtans die Edele ⁄ d’andere onedele ofte ghemeyne in veelheyt der spanghen ofte strepen te boven gingen. Sy hadden recht voor de borst een viercante plaet van vergult silver ⁄ daereenige beelden ofte andere vraycheden opghesteken wierden. Andere dwegen wel verheven werk ⁄ in maniere van eene roose. D’overlijven en waren voor met twee regels van verguldene spangen ende die over beyde schouwers neergaende ende beset zynde ⁄ oock op die neerlijven tot op de voeten neder hingen ⁄ ende dan onder voorts rontsomme ⁄ soo dat sy met een groten overvloet van goudt ende silver nae die qualiteyt der persoonen verciert ende behangen waren. Beneffens dien haddense mede swarte silveren ofte goudene gordels om’t lijff ⁄ daer grote lange vijftigen ⁄ sommige van swarte ⁄ sommighe van roode steenen aenhingen ⁄ met oock hebbende ⁄ mede met silveren verguldene ofte goudene platen beleyt waren. Dit is het habijt ende cleedinghe der oude Vriesen in dien tijden geweest ⁄ na welcker veranderinghe door die vreemde natien allenskens in Vrieslant comende ⁄ dieselve oock verandert ende omgekeert zyn ⁄ te meer om oock plaetse te geven die menschelijcke nieus-giericheyt ⁄ tot welcke die verdorvene ende afvallige werelt genegen is ⁄ ten eynde sy die goede ordre ende maniere haer der voor-ouderen verlaten ⁄ ende het gheene vreemt ende met die natuyre des natie strijdich was ⁄ wederom aennemen mochten. Siehe weiter Edzard Graf zu Innhausen und Knyphausen : Ostfriesische Volks- und Rittertrachten um 1500 in getreuer Nachbildung der Originale des Häuptlings Unico Manninga in der gräflich Knyphausenschen Hauschronik zu Lützburg. Jahrb. d. Gesellsch. f. bild. Kunst u. vaterl. Altertümer, Bd. II. Heft 2, Emden 1893, Taf. XV-XVII u. S. 6873. 18 Otto Wissig : Wynfrid-Bonifatius. Ein Charakterbild nach seinen Briefen gezeichnet. Gütersloh 1929, S. 117. 19 L. J. F. Janssen : De Romeinsche beelden en gedenksteenen van Zeeland. Uitgegeven van wege het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen. Mid- 319

fol. 156: Wat aengaet ⁄ die cleedinge der Vrouwen ⁄ wordt beschreven in<br />

onse oude Chronique ⁄ dat dieselve over-rocken droegen ⁄ met diepe vouden<br />

van beneden tot boven gehecht ⁄ daer uyt gesneden overlyven opstonden ⁄<br />

overal met goudene verguldene ofte silveren spangen besett ⁄ sommige rondt ⁄<br />

sommige viercant. Waerinne nochtans die Edele ⁄ d’andere onedele ofte ghemeyne<br />

in veelheyt der spanghen ofte strepen te boven gingen. Sy hadden<br />

recht voor de borst een viercante plaet van vergult silver ⁄ daereenige beelden<br />

ofte andere vraycheden opghesteken wierden. Andere dwegen wel verheven<br />

werk ⁄ in maniere van eene roose.<br />

D’overlijven en waren voor met twee regels van verguldene spangen ende<br />

die over beyde schouwers neergaende ende beset zynde ⁄ oock op die neerlijven<br />

tot op de voeten neder hingen ⁄ ende dan onder voorts rontsomme ⁄<br />

soo dat sy met een groten overvloet van goudt ende silver nae die qualiteyt<br />

der persoonen verciert ende behangen waren.<br />

Beneffens dien haddense mede swarte silveren ofte goudene gordels om’t<br />

lijff ⁄ daer grote lange vijftigen ⁄ sommige van swarte ⁄ sommighe van roode<br />

steenen aenhingen ⁄ met oock hebbende ⁄ mede met silveren verguldene ofte<br />

goudene platen beleyt waren.<br />

Dit is het habijt ende cleedinghe der oude Vriesen in dien tijden geweest ⁄<br />

na welcker veranderinghe door die vreemde natien allenskens in Vrieslant<br />

comende ⁄ dieselve oock verandert ende omgekeert zyn ⁄ te meer om oock<br />

plaetse te geven die menschelijcke nieus-giericheyt ⁄ tot welcke die verdorvene<br />

ende afvallige werelt genegen is ⁄ ten eynde sy die goede ordre ende maniere<br />

haer der voor-ouderen verlaten ⁄ ende het gheene vreemt ende met die natuyre<br />

des natie strijdich was ⁄ wederom aennemen mochten.<br />

Siehe weiter Edzard Graf zu Innhausen und Knyphausen : Ostfriesische<br />

Volks- und Rittertrachten um 1500 in getreuer Nachbildung der Originale<br />

des Häuptlings Unico Manninga in der gräflich Knyphausenschen Hauschronik<br />

zu Lützburg. Jahrb. d. Gesellsch. f. bild. Kunst u. vaterl. Altertümer,<br />

Bd. II. Heft 2, Emden 1893, Taf. XV-XVII u. S. 68<strong>–</strong>73.<br />

18 Otto Wissig : Wynfrid-Bonifatius. Ein Charakterbild nach seinen Briefen<br />

gezeichnet. Gütersloh 1929, S. 117.<br />

19 L. J. F. Janssen : De Romeinsche beelden en gedenksteenen van Zeeland.<br />

Uitgegeven van wege het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen. Mid-<br />

319

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!