04.05.2013 Aufrufe

Reihe III - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

Reihe III - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

Reihe III - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

N. 99 leibniz für rudolf christian von bodenhausen 371<br />

Sed jam omissis specialibus, quae inaedificavimus casui numeri 7, nunc generalia<br />

(12) √<br />

persequendo redeamus ad aeq. 6, et BE sit x, CP sit a, GE seu y erit 2ax − xx. Et<br />

(13)<br />

(14)<br />

EF , dx et HG , dxa : y, et P Q, v P LMNKP (15)<br />

= dx.va : y (16)<br />

= dx.va : √ 2ax − xx.<br />

Hinc si sumamus valorem ipsius v per x, sic ut dxva : √ 2ax − xx sit quantitas summabilis,<br />

habetur quadratura portionis superficiei sphaericae secundum talem legem formatae.<br />

Sic si sit v (17)<br />

= a − x utique res succedit, nam fit a , a − xdx : √ 2ax − xx (18)<br />

√ √ √<br />

2ax − xx. Sic et res succedit si fiat v = xa, nam aadx : 2aa − xa est summabilis.<br />

Jam uti quaesivimus supra (aeq. 4) dimensionem trilinei elementaris P LMNKP , ita<br />

possumus et quaerere dimensionem residui quadrilinei elementaris nempe LMGHNK,<br />

(19)<br />

= 5<br />

quod est aeq. CQ in HG. Ergo si CQ = GE (id est arcus P M ipsi GA) eodem modo<br />

habetur quadratura ut ante in casu aeq. 7. Figura autem erit diversa a priore, linea 10<br />

scilicet curva fiet BδP et paries erit BδP ψAHB, fenestra erit P βBδP .<br />

Possemus autem adhuc magis Methodum variare, resolvendo superficiem sphaericam,<br />

non sectionibus per verticem in trilinea Elementaria P KLP vel quadrilinea elementaria<br />

NHGM, sed sectionibus basi parallelis in zonas elementares ut βNMLKαβ.<br />

Nam quia KLMN, seu LM in MN aeq. SQ.EF.CP : GE per aeq. 5 et 3, hinc servata 15<br />

eadem SQ utique zona βNMLKβ erit aeq. BE.SQ.CP : GE, seu posito P Q, v et SQ, dv<br />

fiet haec zona (dea) = xadv : √ 2ax − xx, unde si v sumatur talis ut haec quantitas sit<br />

summabilis, habebitur quadratura compositi ex istis zonis. Et ita fieri potest, ut quadretur<br />

superficies corniculata P βBHAΩP , carbasus autem P ΩNAψP fiat fenestra. Si ae<br />

fiat = ha + a √ 2ax − xx x : an habebitur v, modo n sit numerus integer affirmativus 20<br />

quicunque, ut ex calculo patet. Et summa zonarum seu conflata figura quadranda erit<br />

ea.<br />

1 nunc erg. Lil 11 a priore erg. L Lil 13–23 Possemus autem . . . erit ea erg. L; dort eine<br />

erste gestr. Fassung mit Zeichnung (Bl. 31 r o ), eine zweite ungestr. Fassung mit Zeichnung (Bl. 30 v o )<br />

und eine dritte ungestr. Fassung (Bl. 31 r o ), die Vorlage für l war 20 f. Si | aggregatum zonarum<br />

erg. | ea fiat L

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!