download - Klensby

De verpatzte Diät
De Doktor hett segt: Ick bin to dick.
Ick wär as Fru jo so nich schick.
Affnemen mot ick so 30 Pund,
denn wär ick ock so richtig wer gesund.
Ick wet dat jo selbst, he hett jo recht,
aber hungern kann ick nu moll schlecht.
Jetz ward dat anners, ji süllt mol sehn,
in 20 Wochen bin ick wedder schön.
So heff ick dacht, so Anfang Mai
as dat losgüng mit de Fasterei.
Eten ward jetz nur noch no Kallorien,
he hett segt, so mut dat ock sein.
Morgens gift een hart Stück Knäckebrot
lüdd Bodder op, dat is schon god.
Een Tass Kaffee am besten swart,
dat is denn de Erfrischung förd Hard.
Ton Fröstück gift Boddermelk in Tassen,
dat will mien Mogen gor nich passen.
He hangt mi bald schon in de Knee,
mi deit ock schon de Kopp so weh!
Wär blos erst Middag, dann et ick mi satt,
so üm ½ 1 dann gifft dat wat.
Ick kiek mi denn mien Diätzettel an,
dor tru ick mi jo gor nich ran,
wat dor steit is fast ni ti glöbeb,
in Woder gekokte, gehle Röbeb!
Ohne Flesch, ohne Fett, enfach nur so!
Dor war ick den ganzen Dag nich froh!
Een Löpel Quark as Nidisch erlaubt,
un Klock 4 gift een Appel oder Appelsien,
mehr dörf dat am Nommerserg ock nich sein.
Dortau een Tass Tee von Kamillen ganz dünn,
dor kann ick mi gor nich mit anfrünn.
Lever wär mi een Stück Tort mit marzipan,
aber dor dörf ick vorläufig jo nich ran!
Ton Abenbrot dor gift dat Salat in Massen,
dat kann mien Buk jo go nich fassen!
Wöddeln und Zwiebeln, Tomaten, Radies,
wat is denn dat förn Ort und Wies!?
Anmokt mit Solt, Eti un Peper,
mit Oel schmeckt mi dat egentlich beter
Doch Oel is fett, hett Kalorien
un dat dörf nu mol nich sien.
Um 10, bün ick denn noch to retten,
gift ock noch Vitamintabletten.

Denn hef ick Ruh, go hin int Bett.
Hoff, dat mien Mogen mi slopen lött.
In Drom seh ick den Disch voll Eeten,
dat is bestimmt mien schlech Geweten!
Ick hef nämlich heimli mit Hochgenuß
noch verdrückt een Stück Swattbrot mit Leberwust!
So schall dat nu wiedergohn ne ganze Tied,
bit ick 130 Pund weg, denn is dat so wiet.
Doch on ick dat schaff, ick kann dat nich glöbeb,
denn bit ton hals rut stoot mi de geelen Röbeb.
Dor hef ick worhafti genug vun hatt,
un wär ock von Figur ganz platt.
Mien Mann segt, mien Deer, lot doch dat hungern sein,
ick mach di so wie du büst geern lien.
Un dat is de Hauptsok, ju künnt mi dat glöbeb;
ick verzichte in Tokunft op all de Röbeb!
Eet wedder Schnitzel, Swiensback und Kohl,
denn föhl ick mi ock wedder wohl!
Aff nächstes Johr, ick hoff dat is noch nich to spät,
fang ick an mit de niee Nulldiät!