Skrifter i Samling Band 2 - Aasentunet

252 Skrifter i Samling II
til nye Vokstrar av same Slag. Men i denne Framvokstren
er det elles myken Skilnad; for sume av
deim standa berre ein Sumar til Ende, med di dei
renna upp um Vaaren og visna burt um Hausten, so
at det verd ein ny Uppvokster fyre kvart Aar; andre
derimot veksa seint upp og verda standande i mange
Aar, so at dei berre faa ein liten Tilvokster fyre
kvar Sumar og derimot standa i Kvild um Vetteren.
Nokre av deim faa til kvar Sumar ein Tilvokster med
Lauv, men sleppa det av seg um Hausten og standa
sidan snaude, til at Vaaren kjem atter.
Dei langstøduge Vokstrarne hava ein traust og heilvaksen
Stuv, som veks nokot smaatt fyre kvart Aar,
med di at Toppen fær eit litet Tilskot i Høgdi, og
Stuven legg paa seg ei Flo med Save, som sidan
hardnar og skapar seg til Vid, so at det verd ein
ny Ring elder Gaare under Borken fyre kvar Vaar,
som ein kann sjaa i Hogget paa Fura og ymse
andre Treslag. Dei snarvaksne Voksterslagi hava derimot
ein mjuk Stylk, som stundom endaa er innhol
og myket tunn, men som lika fullt kann bera kraftige
Frukter, som me til eit Merke kunna sjaa paa dei
Grasslagi, som me kalla Korn. For baade dei smaae
og dei store Voksterkynder era fulle med fine Røyrer
elder Aadrar, som føra Saft ifraa Jordi elder fraa Luft
og Væta, og som løypa denne Safti ut igjenom heile
Vokstren. So lenge som detta Saftlaupet heve sin
fulle Gang, so stend Vokstren heil og frisk; men
naar det eingong stadnar anten av Alder elder annat
Avbrot, so visnar Vokstren og morknar burt som
annat Avfall. I denne Tilgangen med Uppvokster og
Nedfall er der nokot likt med Livet i Dyreriket, og
difyre verd det stundom ogso talat um eit Voksterliv;
men det synest no ikkje aa vera høvelegt helder, for
me kalla det ikkje nokot Liv, naar der korkje er
Rørsla elder Vit elder Vilje med det.
Paa nokre Voksterslag fell Toppen og Stuven burt