Skrifter i Samling Band 2 - Aasentunet

Skrifter i Samling II
Land, at han fekk Lov til at bruka sin Fedrased so
langt, som han sjølv tykte høvelegt, elder um det
var so tilteket, at han endelege skulde skapa seg um
i all sin Bunad og hata og vanvyrda alt det, som
hans Forfeder hadde gjort og brukt og talat. Alt
detta og meir, som dermed fylgjer, er ogso Ting,
som skulde vera ettertenkte; for det er ingi Tvil um,
at der endaa er store Verk ugjorde, og at store Rettingar
og Umbøter kunna turvast i det, som fyrr er
gjort. Men som alt inkje kann vera gjort paa ei
Stund, so ljota me taka detta som annat smaatt um
Senn og Stykke etter Stykke. Og det som fyrst og
fremst er Torv til, er at ymse Ting skulo vera beter
ettertenkte no en fyrr, so at Folk kann vita kvat
som rettaste er; og vaart Folk er inkje so utskjemt,
at det neittar at gjera sin Rett og Børd, naar det
fær den rette Greida paa Tingen.
2. LANDSENS FRAMGANG.
Fyre ei tjugo Aar sidan var det alltid so, at naar
eg høyrde ein Tale um den Framgangen, som vaart
Land og Folk hadde gjort i dei sidste Bilom, so vardt
eg so gild og glad, at det var ingen Maate paa; eg
var daa so stolt og kaat av di, at eg skulde vera ein
av desse so ofta umsungne «Søner av Norigs det
eldgamle Rike». No er det helder so; at slikt inkje
vil rett bita paa, visst inkje av di, at eg no unner
Landet mindre en fyrr, men helder av den Avkjølingi
som kjemer med Aldren, og som gjerer, at ein
tek alle slike Ting meir varsamt og seintruande. Det
er ingi Tvil um, at her er gjort store Framstig; det
kann ein snøgt sjaa, naar ein minner seg atter paa
Landsens Tilstand fyre ei tretti-fyrti Aar sidan. Men
der er mange Hakar paa denne Tingen; og fyrst og
fremst er det no den, at det er andre Land, som
ogso hava gjort Framstig i det same Bilet. Hava me
gjenget fram, so er me just inkje dei einaste. Det
193