Skrifter i Samling Band 2 - Aasentunet

Skrifter i Samling II
Adam og Eva og vilde sjaa Borni deira, og daa
synte Eva honom alle dei Borni, som vaaro reine og
vel umvølte, men so hadde ho nokre andre, som
vaaro uvaskade og ukjembde, og dei hadde ho
gjøymt av, so han inkje skulde sjaa deim. Daa han
no hadde set paa deim, som inne vaaro, spurde han,
um ho inkje hadde fleire, og dertil svarade ho Nei.
Daa sagde han: «So mange, som ero dulde, skulo
vera hulde.» (Etter den islendske Segni, S. 5, skulde
det heita: Det som er hult fyre meg, skal vera hult
fyre Menneskja). Og av desse avdulde Borni er Hulderfolket
komet. – Ordet «huld» er her ei Bøygning
av «hylja» (dvs. skyla, løyna, dylja), og det same som
det danske «hyllet» (indhyllet), um nokot som er
skylt, so ein inkje ser det. Ellest er det merkande,
at Tydskarne hava ogso eit Ord (Hold, Holde), som
er nokot likt til Hulder; men detta Namnet synest
hava ei onnor Uppkoma.
I Avdeildi um «Sæbuar» (elder Sjobuar) kjenna
me atter Havfrui og Marmælen, som paa Island heiter
Marmennel elder Marbendel. Derimot er «Nykrinn»
nokot framand fyre oss, sidan han der er tenkt i Hestaskapnad,
medan me her ero mest tilbøygde til at
tenkja oss «Nykken» i Mannsskapnad. I Sverike skal
derimot «Näcken» hava voret tenkt i Skapnad av «ein
kvit Hest». Og i den gamle Alexanders Saga finst
ogso Namnet Nykr (Nykrar) um eit Dyr, som er
mest likt til at vera Nilhesten elder Elvhesten
(Hippopotamus).
Imillom Segnerne um Troll elder Risar (Jötlar)
finna me ein Fortelnad, som vistnog er myket nærskyld
til ei Kjempevisa fraa Telemarki. Det er ein
Sogo-Taatt um ein fræg Mann, som heitte Aasmund
Flagdagjæva (S. 171). Aasmund var fødd i ein Avdal
i Norig og var den yngste av tri Søner; dei livde i
den Tidi, daa Olav den heilage var Konung. Dei
tvo eldste Brøderne vilde fara til Kong Olav og taka
177