Skrifter i Samling Band 2 - Aasentunet

Skrifter i Samling II
AAMUND. Ja, ja, du fær ikkje tykkja paa det, god
Mann. Bergenhusen er alltid framfus. Men elles trur
eg daa det, at ein kunde fenget godt Arbeid, og det
som vænt var og, um det ikkje skulde vera so kostasamt.
OLAV. Det trur eg og. Eg er rædd fyre, at det
vert for myket uppøydt til Stas og fyre Ords Skuld,
og naar det daa skulde koma nokot paa, so ein
kunde trenga til aa hava nokot i Bakhandi, daa heve
ein inkje te fyre seg bera.
HALVAR. Eg trur no det, at det heve voret vel
ettertenkt og vel utreknat altsaman, so der inkje hev
voret myket burtkastat til Faanyttes. Og um det
kanskje kunde henda eingong i millom, so fær ein
no ikkje sjaa so myket paa det, for det er nokot,
som hender alle Mann.
AAMUND. Eg kann ikkje segja nokot vidare um
det. D’er mangt ein tykkjer er undarlegt, men naar
ein ikkje er rettugt upplagd te snakka fyre seg og
leggja Ordi sine paa beste Maaten, so fær ein ikkje
nokor Umbot paa det. Eg veit ikkje, kor d’er voret
med desse, som er sende til Tinget fraa oss; eg synest,
d’er sjeldan, dei faa nokot fram, anten det kjem
av di, at dei er for faae elder korleides det heve seg.
HALVAR. Ja – det er ein Ting, som ikkje er god
aa gjera Umbot paa. Naar ein skal hava eit fritt
Ting, som er valt etter Folketalet, so vil det alltid
ganga so, at d’er einkvar, som inkje fær sitt fram.
D’er ikkje onnor Raad en at det segjer kvar sin
Trong, og sidan lyt det ganga paa Tal og ikkje paa
Val med Utfallet. Og so lyt ein no alltid venta so
myket av deim, som hava Yvermagti, at dei ikkje
vil gjera Urett imot dei andre, for det vilde dei
ikkje hava nokon Vinning av sjølve helder.
AAMUND. Aa ja, d’er vel so. Ein kann ikkje faa
alt etter sin eigen Vilje. Naar ein skal hava det
gode, so lyt ein tola det vonde, som med fylgjer.
17