Skrifter i Samling Band 3 - Aasentunet

Skrifter i Samling III
13. KONG RING FER I SKOGEN.
Dat var ein Dag, at Kongen talade med Hyrdmennerne
1 sine: «No vil eg, at did fare med meg ut
i Skogen i Dag, at mid kunna skjemta oss og sjaa
paa dat fagre Landslaget.» Og so var gjort, som
han sagde; og ein heil Manna-Fjølde 2 dreiv saman
med Kongen ut i Skogen. No høvde dat til ein
Gong, at Kongen og Fridtjov vaaro tvo eine saman
i Skogen, langt ifraa andre Folk; daa sagde Kongen,
at han tyngde og vilde sova. «Far helder heim daa,»
sagde Tjov, «for dat høver betr fyre ein Hovding
en aa liggja ute.» – «Eg orkar inkje so myket,»
sagde Kongen, og sidan lagde han seg ned og sovnade
fast og raut høgt. Tjov sat nær attved honom;
og daa drog han Sverdet sitt or Slidra og fløygde
dat langt ifraa seg. Ei Stund daretter sette Kongen
seg uppatter, og daa sagde han: «Var dat inkje so,
Fridtjov, at dat var mangt, som kom deg i Hugen
no? Men du raadde deg væl ifraa dat; og no skal
du hava so myket større Vyrdnad her hjaa oss. No
vil eg segja, at eg kjende deg strakst dan fyrste
Kvelden, daa du kom inn i Halli til oss; og no skal
du inkje skiljast so skjott 3 ifraa oss; eg tenkjer og,
at nokot stort vil leggjast fyre deg.» Fridtjov segjer:
«Væl og vinlega hava did fagnat meg, Herre; men
no lyt eg snart fara burt; for Folket mitt kjem braadt
no heretter til Møtes med meg, som eg heve fyrr
avtalat med deim.» Sidan rido dei heim or Skogen,
og daa samnadest Kongs-Hyrdi til deim; sidan foro
dei heim til Halli og drukko væl. Daa var dat gjort
kunnigt fyre Aalmugen, at dat var Fridtjov hin frøkne,
som hadde voret dar um Vetteren.
1 Hyrd elder «Hird» er Kongsfylget elder dei Mennerne, som
altid ero hjaa Kongen til aa tena og hjelpa honom. Av hyrda
(hirda), d. e. gjæta, vara, verja. (Herav ogso: Hyrde elder Hyrding,
dvs. Gjætar).
2 Fjølde: Mengd, Flokk.
3 Skjott: snart.
363