Skrifter i Samling Band 3 - Aasentunet

Skrifter i Samling III
elder u (ju) faa i Samtidsformi (Præsens) ein «Umljod»,
til Ex. held av halda, fer av fara, blæs av
blaasa.
10) Endingi «st» (s) i Verbet er Merke paa Atterverknad
(Reflexiv) elder Samverknad, til Ex. skiljast
(skilja seg), møtast, dragast osv. Derimot sjeldan elder
aldri Merke fyre nokor «Lideform» (Passiv).
Nokre av desse Skilmerki ero daa ikkje aalmennelege
i heile Landet. Soleides er der Undantak elder
Avbrøyte ved No. 3 i Bergens Stift, ved No. 5 i
Øysterdalen og Guldalen, ved No. 6 paa Austlandet,
ved No. 7 paa Agdesida (Mandalskanten), ved No.
9 paa Austlandet.
III. UMBYTE I BOKMAALET.
No kann ein tenkja seg, at dersom alt hadde
gjenget rett til, so hadde det gamle Maalet endaa
voret Bokmaal i Landet og dermed ogso Embættesmaal
i Kyrkja og Thing og Skule. Det kann vera,
at det ikkje no vilde vera so reint og so fullkomet
som i gamle Dagar; men det vilde daa alltid hava
stadet jamsides med Svensk og Dansk; og heile Aalmugen
vilde dermed hava den rette Studning og
Rettleiding fyre sitt Talebruk sovel til høgtidlege
Møte som til Kvardags. Me kunna taka oss Merke
paa vaare Frendar Islendingarne. Dei vaaro i fyrste
Tid komne herifraa til Island og hadde ført Maalet
med seg herifraa. Dei hava alltid voret eit litet Folk
og havt liti Magt; men dei hava alltid haldet fast
paa sitt gamle Maal og dyrkat og hævdat det baade
i Skrift og Tale. Dei vaaro trottuge til aa taka Avskrifter
av sine gamle Mynsterverk; og daa Prentekunsten
var komen i Gang, so nøytte dei Tilleidingi
og gjorde Upplag til Prentestader i sitt eiget Land.
Her hjaa oss gjekk det lange Tider, daa Bøker korkje
vaaro skrivne elder prentade.
203