Skrifter i Samling Band 3 - Aasentunet

Skrifter i Samling III
hjaa andre. Til den, som inkje vil tru nokot annat
en det, han seer fyre Augom elder hever seet «Exempel»
paa, vita me inkje nokot betre at segja, en
at det er best, at han bidar til dess han fær sjaa
nokot meir av dette; for endaa hever ingen seet Prov
paa, at Tingen er umogoleg. Det er i Gjerningi at
slike Tankar best kunna syna seg, og slikt kann
inkje lett lata seg gjera paa eit Aar elder tvau, men
likavel kann det verda gjort med Tidi, naar Saki verd
drivi paa rette Maaten. Det hender mangt, som inkje
alle kunna skyna. Eg hever høyrt fortelja um ein
Sjomann paa Bergens-Sida, at daa han fyrste Gongen
saag ein Eimbaat, sagde han, at denne Baaten var
ein spotteleg Ting, som vist maatte venta seg Hemn
og Refsing, fyredi han gjekk beint imot Guds Vedr
og Vind. Men i Millomtider hever Eimbaaten gjenget
sin Gang og fenget fleire til seg, og ingen hever seet
nokor Refsing. Naar Bønder soleides visa Uvilje mot
nye Ting, som dei inkje hava Skyn paa, so plaga
dei faa høyra ei gomol Visa um, at dei ero gapne
og skynlause, fulle av Fordomar, faatenkte og nærsynte
og trongrømde (bornerede) i sine Skilningar.
Men Fordomar og trongrømde Skilningar kunna stundom
finnast hjaa andre en berre Bønder; og vist er
det, at dei maa møtast med Grunnar og betre Upplysningar,
kvar som helst dei finnast.
Men det vilja me tenkja, at der alltid vil finnast
Folk, som kunna skyna og samtykkja desse Setningarne,
at det rette heimelege Maal i Landet er det, som
Landsens Folk hever ervt ifraa Forfedrom, fraa den
eine Ætti til den andre, og som no um Stunder, til
Traass fyre all Fortrengsla og Vanvyrding, endaa
hever Grunnlag og Emne til eit Bokmaal, lika so
godt som nokot av Grannfolka-Maali;
at den rette Medferd med dette heimelege Maalet
er, at det maa verda uppteket til skriftleg Hevding
169