Skrifter i Samling Band 2 - Aasentunet

64 Skrifter i Samling II
AAMUND. Nei, dat er liksom eg tykjer dat heve
ein annan Lit; dat er eit annat Ljos, som skin yver
dat.
OLAV. J-Ja, d’er underlegt med di du. Men lat
no inkje Ljoset skina so yver dat, at du læt altsaman
standa, som dat no stend. (Til de andre). Aa,
de kann inkje tru, godt Folk, kor glad eg er; eg er
so fegjen, som eg fingje eit heilt Rikje. Eg trur, eg
lyt burt paa Leikvollen og dansa Halling, so gamall
som eg er. Men fyrst og fremst so vil eg no kveda.
(Synger).
(Egen Melodie).
1. No er alt so godt og væl,
og ingen treng um aa sukka.
Dat maa eg segja, dan Mann er sæl,
som heve so god ei Lukka.
No er Striden tagnad;
dat var ein heppen Lagnad:
dat som saag ut
til Sorg og Sut,
dat vende seg um til Fagnad.
(Olav, Aamund, Inga og Gunnild gjentage: No er Striden tagnad
o. s. v.)
AAMUND.
2. Aldri veit eg nokon Strid,
som fekk so fager ein Ende,
som naar ei Vækja, veen og blid,
stod upp og Striden vende.
No er Saki vunni,
beste Raadi er funni;
no kjem ein Dag
av ljosaste Slag,
og klaaraste Soli er runni.
(Aamund, Olav, Gunnild og Inga gjentage: No er Saki vunni
o. s. v.)