Skrifter i Samling Band 2 - Aasentunet

36 Skrifter i Samling II
Me maa finna paa eitkvart Slag og sjaa til aa
venda dat av. – (Høit.) Han sagde dat i Stad, denne
Mannen, at naar me var fleire saman, so skulde me
setja oss til og kveda gamla Visor. Hadde eg kunnat
so mange no som fyrr, so skulde eg fulla havt Hug
til dat same.
GUNNILD. Aa, du kann væl nokre Stubbar endaa,
naar du berre kjem paa dei.
AAMUND. Er dei so trottige te kveda no her i
Bygdi, som dei var fyrr?
INGA (afsides.) Han maa vera her or Bygdi.
OLAV (til Aamund.) Aa ja, d’er no so ymist; dat sullar
og mullar kvar paa si Viis; for eg skal segja deg:
me hava inkje lært te syngja etter Notar endaa, som
dei gjera burtan fyre Fjellet; dar kann dei inkje kveda,
utan dei hava Notar; ja, du veit væl, kvat eg meiner:
d’er nokot, som er uppsett paa Papiir med
nokre lange Strik og smaa Klumpar imillom.
AAMUND. Ja, dat heve eg ofta seet.
OLAV. Ja, og so vil dei inkje vita av nokre andre
Notar en slike som er skrivne, og vil du syngja nokot
annat en dat, som stend paa Setelen, so segja dei,
at d’er Fals og Fusk. Og so skal ein inkje syngja, utan
naar d’er mange saman; daa skal dei setja i, alle paa
ein Gong, og gaula mest dei vinna.
GUNNILD. Ja men dat maa vera veent aa lyda
paa.
OLAV. Dat kann so vera; men daa høyrer du berre
Læta, du høyrer inkje eit Ord av Songen.
AAMUND. Men bruka dei inkje te stevjast endaa,
naar dei er so i Lag i Bygdi?
OLAV. Aa jau, men d’er inkje slikt no som fyrr;
for me hava so myket annat te gjera, maa vita;
– me skal spela Kort um Puns og Pengar, og
drikka oss fulle og sova ut-atter Ruset, og mangt
slikt.
AAMUND. Ja, men dat var inkje nokor god Viis.